VW Vorst
Als het over Volkswagen Vorst gaat, zie ik steeds dezelfde gezichten op de televisie en hoor ik steeds dezelfde stemmen op de radio. De laatste dagen is Hedwin De Clercq wel tien keer namens de vakbondsdelegatie door VRT-journalisten geïnterviewd. Blijkbaar bloeit er echt iets moois, want de journaalreporter ter plaatse lijkt af en toe al gewoon mee te supporteren voor zijn standpunten. Ondertussen krijgen we van alles te horen over 'een harde kern' van 'mensen die het slecht bedoelen' (De Clercqs woorden). Maar wie zijn die mensen? En ze moeten toch iets of wat van argumenten hebben, want met de nipte stemming in januari hebben bijna duizend werknemers zich bij hen aangesloten. Dat kunnen trouwens niet alleen Walen geweest zijn.
Daarnaast is me opgevallen dat er pas na de vorige kleine staking van die 'zatte Walen' echt zaken op papier gezet zijn door het Audimanagement. Is dat dan zo een stomme en oncollegiale zet geweest om het werk op dat moment neer te leggen?
In feite is het nog zo geen domme veronderstelling om er, zoals gisteren iemand in deze krant betoogde, van uit te gaan dat VW nooit heeft willen sluiten, maar die dreiging gebruikt om de mensen meer en vlugger te doen inleveren. Mocht het daartegen zijn dat men zich verzet, dan kan ik mij daar eigenlijk wel in vinden.
Enfin, misschien gaat het hier gewoon over vakbondsmilitanten die andere inschattingen maken en andere syndicale strategieën hanteren om zaken gedaan te krijgen. Ik zou nu wel eens willen weten wie die mensen zijn en wat ze te vertellen hebben.
Natan Hertogen, Gent
28.2.07
VW Vorst, tien jaar na Renault
Opiniestuk door Raf Verbeke (verschenen in De Morgen van 27 februari)
Vandaag is het tien jaar geleden dat Renault Vilvoorde dicht ging. Net op dit moment zet de directie van Volkswagen de arbeiders het mes op de keel met eenzelfde sluitingsscenario indien zij geen inlevering op hun loonkost van 39 naar 32 euro per uur aanvaarden.
Zelf hebben mijn ex-collega's tot driemaal toe voor een dergelijke chantagesituatie gestaan in de firma Carnoy, waar een leeuwenstrijd geleverd is tegen inleveren, afdanken en afbraak van vakbondsrechten. Tot driemaal toe zette multinational Mannesmann de arbeiders in Gent in de jaren negentig het mes op de keel om inleveringen te aanvaarden. Onder dreiging van sluiten. Tot driemaal toe stemden zij tegen een inleveringsprogramma omdat zij beseften dat dat dweilen met de kraan open was.
Dat besef is wat de VW-arbeiders vandaag drijft om de chantage van Volkswagen en Verhofstadt te trotseren. Zij beseffen zeer goed dat de dreiging tot sluiten een breekijzer is om een enorme sociale achteruitgang te organiseren. Had VW zijn fabriek in Vorst willen sluiten, dan had het dat gedaan zoals Renault dat deed: opgeruimd staat netjes! Laat vakbonden en publieke opinie maar uitrazen. Laat de politiek maar krokodillentranen plengen. Het aandeel van Renault schiet toch de hoogte in na zo'n besluit. En daar is het hen om te doen.
Renault gaf aanleiding tot de wet-Renault. Zonder een andere politiek geeft Volkswagen aanleiding tot de uitvoering van het Generatiepact. Inderdaad was de verontwaardiging over de manier waarop Renault zijn vestiging in Vilvoorde sloot tien jaar geleden algemeen. Regering, parlement, vakbonden en publieke opinie neigden naar versteviging van de maatschappelijke controle op het reilen en zeilen van de multinationale ondernemingen. Die trekken zich niets aan van de sociale gevolgen van hun beslissingen voor de werknemers, overheden en lokale gemeenschappen. Een versterking van de economische democratie was een unisono antwoord op zoveel antisociaal geweld en machtsvertoon van CEO Schweitzer, die met ijzeren kapitalistische logica zijn sluitingsbesluit kwam verdedigen voor de rechtbank.
VW luidt vandaag een nieuwe fase in in de omgang met grootscheepse herstructureringen van multinationale ondernemingen in ons land. De paarse regering neemt nu definitief het voortouw om het in de EU-instellingen bekokstoofde activeringsbeleid aan vakbonden, werknemers en de bevolking op te leggen. Surfte Dehaene nog mee in de kritische tegenstroom vanuit de bevolking en de politiek om multinationals grenzen op te leggen, dan werpt Verhofstadt zich zonder verpinken op als architect van het industriële en sociale plan bij Volkswagen.
Zijn Generatie-'pact' is de eerste regeringstekst waarin bedrijfsherstructureringen als normale gangbare norm in de competitiviteitsstrijd worden benoemd. In plaats van zelfs maar voorzichtig grenzen op te leggen, zoals met de wet-Renault, faciliteert het Generatiepact de herstructureringsgolven om de aandelenkoersen van de multinationals op te voeren. Aan de syndicale organisaties wordt niet de taak toebedeeld om de maatschappelijke controle op het reilen en zeilen van de private economische netwerken op zich te nemen. Integendeel. Aan de regering wordt het stuurmanschap toebedeeld om de actieve welvaartsstaat vorm te geven in functie van beurswinsten en de competitiviteit . Brugpensioenen dienen niet meer om kansen te bieden aan jonge werklozen op een arbeidsmarkt met structureel hoge werkloosheid, maar als stimulans om de activiteitsgraad van ouderen op te drijven in concurrentie met de jeugd.
Werkloosheidsuitkeringen vormen geen bescherming meer tegen het onheil van ontslag, maar worden "te activeren loonkost" van ondernemers. Oprotpremies worden judasgeld om structurele werkloosheid te verbergen. Veel van de verwarring bij VW is terug te brengen tot de politiek van Verhofstadt om de Europese Lissabonstrategie in België door te voeren. Verhofstadt heeft het industriële en sociale plan van VW vooraf onderhandeld met de nieuwe aandeelhouder van Volkswagen zonder syndicaal toezicht. Die wil Audi naar Vorst brengen als Vorst superflexibel werkt, kan profiteren van alle fiscale voordelen voor de interne VW-bank en 20 procent goedkoper werkt. Verhofstadt heeft zich daartoe verbonden tegenover VW-baas Piëch. Alleen met de arbeiders, met zij die de komende jaren de honderdduizenden auto's moeten afleveren, alleen daar is geen rekening mee gehouden. Dan moet niemand verwonderd zijn dat de arbeiders niet plooien voor zoveel financieel en industrieel geweld.
Op 7 februari verklaarde minister van Werk Vanvelthoven in de commissie Sociale Zaken van de Senaat dat er creatief zal moeten worden omgesprongen met de wet-Renault. VW toont dat zelfs die wet een obstakel is om het neoliberale ontslagbeleid en activeringsbeleid op te leggen.
Daarom moet de wet-Renault versoepeld worden. De kans voor de vakbonden om herstructureringsplannen tegen het licht te houden en alternatieven voor te stellen, zoals succesvol is toegepast bij AGFA, die kans dient definitief afgevoerd in de sociaal-liberale politiek van Verhofstadt-Vanvelthoven. Vakbonden en werknemers moeten met een knip reageren op de minste zucht van aandeelhouders en management. Ze moeten hun verhaal geloven bij de minste wijziging in de 'concurrentiekracht'. Zonder toezicht van gelijk welke 'stakeholders' buiten de aandeelhouders: de werknemers, vakbonden, lokale gemeenschappen, belastingbetalers en de sociale zekerheid, die de afgelopen jaren miljarden loonlastverlagingen hebben geïnvesteerd in de bedrijven (5,2 miljard in 2006). Zonder tegenprestatie inzake tewerkstelling.
Tien jaar na de sluiting van Renault is het hoog tijd voor een andere politiek, een die de investering van de sociale zekerheid en de gemeenschap in bedrijven als Volkswagen te gelde maakt. In de vorm van werkbehoud, verdeling van de arbeid en creatie van nieuwe tewerkstelling vooraleer er sprake is van afdankingen. Hoog tijd voor een versterking van de wet-Renault in plaats van een afzwakking.
Raf Verbeke, voorheen afgevaardigde Carnoy Gent, Comité Andere Politiek (CAP)
Vandaag is het tien jaar geleden dat Renault Vilvoorde dicht ging. Net op dit moment zet de directie van Volkswagen de arbeiders het mes op de keel met eenzelfde sluitingsscenario indien zij geen inlevering op hun loonkost van 39 naar 32 euro per uur aanvaarden.
Zelf hebben mijn ex-collega's tot driemaal toe voor een dergelijke chantagesituatie gestaan in de firma Carnoy, waar een leeuwenstrijd geleverd is tegen inleveren, afdanken en afbraak van vakbondsrechten. Tot driemaal toe zette multinational Mannesmann de arbeiders in Gent in de jaren negentig het mes op de keel om inleveringen te aanvaarden. Onder dreiging van sluiten. Tot driemaal toe stemden zij tegen een inleveringsprogramma omdat zij beseften dat dat dweilen met de kraan open was.
Dat besef is wat de VW-arbeiders vandaag drijft om de chantage van Volkswagen en Verhofstadt te trotseren. Zij beseffen zeer goed dat de dreiging tot sluiten een breekijzer is om een enorme sociale achteruitgang te organiseren. Had VW zijn fabriek in Vorst willen sluiten, dan had het dat gedaan zoals Renault dat deed: opgeruimd staat netjes! Laat vakbonden en publieke opinie maar uitrazen. Laat de politiek maar krokodillentranen plengen. Het aandeel van Renault schiet toch de hoogte in na zo'n besluit. En daar is het hen om te doen.
Renault gaf aanleiding tot de wet-Renault. Zonder een andere politiek geeft Volkswagen aanleiding tot de uitvoering van het Generatiepact. Inderdaad was de verontwaardiging over de manier waarop Renault zijn vestiging in Vilvoorde sloot tien jaar geleden algemeen. Regering, parlement, vakbonden en publieke opinie neigden naar versteviging van de maatschappelijke controle op het reilen en zeilen van de multinationale ondernemingen. Die trekken zich niets aan van de sociale gevolgen van hun beslissingen voor de werknemers, overheden en lokale gemeenschappen. Een versterking van de economische democratie was een unisono antwoord op zoveel antisociaal geweld en machtsvertoon van CEO Schweitzer, die met ijzeren kapitalistische logica zijn sluitingsbesluit kwam verdedigen voor de rechtbank.
VW luidt vandaag een nieuwe fase in in de omgang met grootscheepse herstructureringen van multinationale ondernemingen in ons land. De paarse regering neemt nu definitief het voortouw om het in de EU-instellingen bekokstoofde activeringsbeleid aan vakbonden, werknemers en de bevolking op te leggen. Surfte Dehaene nog mee in de kritische tegenstroom vanuit de bevolking en de politiek om multinationals grenzen op te leggen, dan werpt Verhofstadt zich zonder verpinken op als architect van het industriële en sociale plan bij Volkswagen.
Zijn Generatie-'pact' is de eerste regeringstekst waarin bedrijfsherstructureringen als normale gangbare norm in de competitiviteitsstrijd worden benoemd. In plaats van zelfs maar voorzichtig grenzen op te leggen, zoals met de wet-Renault, faciliteert het Generatiepact de herstructureringsgolven om de aandelenkoersen van de multinationals op te voeren. Aan de syndicale organisaties wordt niet de taak toebedeeld om de maatschappelijke controle op het reilen en zeilen van de private economische netwerken op zich te nemen. Integendeel. Aan de regering wordt het stuurmanschap toebedeeld om de actieve welvaartsstaat vorm te geven in functie van beurswinsten en de competitiviteit . Brugpensioenen dienen niet meer om kansen te bieden aan jonge werklozen op een arbeidsmarkt met structureel hoge werkloosheid, maar als stimulans om de activiteitsgraad van ouderen op te drijven in concurrentie met de jeugd.
Werkloosheidsuitkeringen vormen geen bescherming meer tegen het onheil van ontslag, maar worden "te activeren loonkost" van ondernemers. Oprotpremies worden judasgeld om structurele werkloosheid te verbergen. Veel van de verwarring bij VW is terug te brengen tot de politiek van Verhofstadt om de Europese Lissabonstrategie in België door te voeren. Verhofstadt heeft het industriële en sociale plan van VW vooraf onderhandeld met de nieuwe aandeelhouder van Volkswagen zonder syndicaal toezicht. Die wil Audi naar Vorst brengen als Vorst superflexibel werkt, kan profiteren van alle fiscale voordelen voor de interne VW-bank en 20 procent goedkoper werkt. Verhofstadt heeft zich daartoe verbonden tegenover VW-baas Piëch. Alleen met de arbeiders, met zij die de komende jaren de honderdduizenden auto's moeten afleveren, alleen daar is geen rekening mee gehouden. Dan moet niemand verwonderd zijn dat de arbeiders niet plooien voor zoveel financieel en industrieel geweld.
Op 7 februari verklaarde minister van Werk Vanvelthoven in de commissie Sociale Zaken van de Senaat dat er creatief zal moeten worden omgesprongen met de wet-Renault. VW toont dat zelfs die wet een obstakel is om het neoliberale ontslagbeleid en activeringsbeleid op te leggen.
Daarom moet de wet-Renault versoepeld worden. De kans voor de vakbonden om herstructureringsplannen tegen het licht te houden en alternatieven voor te stellen, zoals succesvol is toegepast bij AGFA, die kans dient definitief afgevoerd in de sociaal-liberale politiek van Verhofstadt-Vanvelthoven. Vakbonden en werknemers moeten met een knip reageren op de minste zucht van aandeelhouders en management. Ze moeten hun verhaal geloven bij de minste wijziging in de 'concurrentiekracht'. Zonder toezicht van gelijk welke 'stakeholders' buiten de aandeelhouders: de werknemers, vakbonden, lokale gemeenschappen, belastingbetalers en de sociale zekerheid, die de afgelopen jaren miljarden loonlastverlagingen hebben geïnvesteerd in de bedrijven (5,2 miljard in 2006). Zonder tegenprestatie inzake tewerkstelling.
Tien jaar na de sluiting van Renault is het hoog tijd voor een andere politiek, een die de investering van de sociale zekerheid en de gemeenschap in bedrijven als Volkswagen te gelde maakt. In de vorm van werkbehoud, verdeling van de arbeid en creatie van nieuwe tewerkstelling vooraleer er sprake is van afdankingen. Hoog tijd voor een versterking van de wet-Renault in plaats van een afzwakking.
Raf Verbeke, voorheen afgevaardigde Carnoy Gent, Comité Andere Politiek (CAP)
12.2.07
Bedienden VW Vorst legden even het werk neer
Artikel verschenen in De Standaard:
Bedienden VW Vorst legden even het werk neer
BRUSSEL - Bedienden van de Volkswagenfabriek van Vorst hebben vanochtend even het werk neergelegd. Ze doen dat uit protest tegen het sociaal overleg dat volledig geblokkeerd zit. Om twaalf uur hebben ze het werk hervat.Het sociaal overleg bij de bedienden van VW zit muurvast omdat de directie niet met verbeterde voorstellen komt omtrent de naakte ontslagen. De vakbonden van de bedienden informeerden maandagochtend hun achterban over de stand van het sociaal overleg. ,,Een goede vergadering, want zo'n 90 procent van de bedienden was aanwezig'', aldus vakbondsman Wim Penninckx.Na de personeelsvergadering besloten de bedienden in het bedrijfsrestaurant te blijven zitten en niet meer aan het werk te gaan. ,,De fabriek draait nog, maar waarschijnlijk trager dan normaal'', aldus Penninckx. ,,Er zijn voorlopig geen gevolgen voor de productie", aldus een woordvoerster van de directie. Als maandag niets uit de bus komt, volgen mogelijk verdere acties. ,,We kunnen de hele fabriek makkelijk lam leggen'', zegt de vakbondsman. ,,De meestergasten zijn bedienden en als die het werk neerleggen, ligt de band stil. Onze collega's van de arbeiders hebben al laten weten dat zij hun werk alvast niet zullen overnemen.'' De bonden vragen ook meer duidelijkheid over de nieuwe structuur binnen de fabriek, zodat duidelijk wordt waar de honderd naakte ontslagen moeten vallen. Ze vermoeden ook dat de directie het sociaal overleg bewust rekt, om nog zoveel mogelijk bedienden aan te zetten te kiezen voor vrijwillig vertrek
Bedienden VW Vorst legden even het werk neer
BRUSSEL - Bedienden van de Volkswagenfabriek van Vorst hebben vanochtend even het werk neergelegd. Ze doen dat uit protest tegen het sociaal overleg dat volledig geblokkeerd zit. Om twaalf uur hebben ze het werk hervat.Het sociaal overleg bij de bedienden van VW zit muurvast omdat de directie niet met verbeterde voorstellen komt omtrent de naakte ontslagen. De vakbonden van de bedienden informeerden maandagochtend hun achterban over de stand van het sociaal overleg. ,,Een goede vergadering, want zo'n 90 procent van de bedienden was aanwezig'', aldus vakbondsman Wim Penninckx.Na de personeelsvergadering besloten de bedienden in het bedrijfsrestaurant te blijven zitten en niet meer aan het werk te gaan. ,,De fabriek draait nog, maar waarschijnlijk trager dan normaal'', aldus Penninckx. ,,Er zijn voorlopig geen gevolgen voor de productie", aldus een woordvoerster van de directie. Als maandag niets uit de bus komt, volgen mogelijk verdere acties. ,,We kunnen de hele fabriek makkelijk lam leggen'', zegt de vakbondsman. ,,De meestergasten zijn bedienden en als die het werk neerleggen, ligt de band stil. Onze collega's van de arbeiders hebben al laten weten dat zij hun werk alvast niet zullen overnemen.'' De bonden vragen ook meer duidelijkheid over de nieuwe structuur binnen de fabriek, zodat duidelijk wordt waar de honderd naakte ontslagen moeten vallen. Ze vermoeden ook dat de directie het sociaal overleg bewust rekt, om nog zoveel mogelijk bedienden aan te zetten te kiezen voor vrijwillig vertrek
25.1.07
Opnieuw acties bij VW-Vorst
Bericht van Belga:
Nieuwe acties bij VW Vorst
BRUSSEL - Bij Volkswagen Vorst ligt de ketting sinds vanmorgen om 06.00 uur stil. Dat is bevestigd door Jan Vanderpoorten (ABVV). Vakbondsmilitanten zouden ook de toegang tot de ondernemingsraad en de fabriek blokkeren.De ABVV-vakbondsman bevestigt dat er een actie aan de gang is in de Brusselse autofabriek, maar wil weinig kwijt. ,,De ketting ligt stil", zei hij wel. ,,Er is ongenoegen onder het personeel, het duurt te lang", zegt hij.ACLVB-vakbondsman Stefaan Van Bockstaele bevestigt: ,,Er was gisteren om 21.00 uur een personeelsvergadering. Daar is beslist het werk stil te leggen. De ketting is donderdagochtend niet opgestart". Vandaag vindt een ondernemingsraad plaats. Volgens de liberale vakbondsman hebben militanten de fabriekspoort en het park geblokkeerd. Ook de zaal waar de ondernemingsraad plaatsvindt, zou geblokeerd zijn. ,,Juist vandaag komt de Audi-directie", aldus nog Van Bockstaele.Reden voor de onrust is sociaal ongenoegen. Er is volgens de ACLVB-er ontevredenheid over de tewerkstellingscellen en de brugpensioenregeling.
BELGA
Nieuwe acties bij VW Vorst
BRUSSEL - Bij Volkswagen Vorst ligt de ketting sinds vanmorgen om 06.00 uur stil. Dat is bevestigd door Jan Vanderpoorten (ABVV). Vakbondsmilitanten zouden ook de toegang tot de ondernemingsraad en de fabriek blokkeren.De ABVV-vakbondsman bevestigt dat er een actie aan de gang is in de Brusselse autofabriek, maar wil weinig kwijt. ,,De ketting ligt stil", zei hij wel. ,,Er is ongenoegen onder het personeel, het duurt te lang", zegt hij.ACLVB-vakbondsman Stefaan Van Bockstaele bevestigt: ,,Er was gisteren om 21.00 uur een personeelsvergadering. Daar is beslist het werk stil te leggen. De ketting is donderdagochtend niet opgestart". Vandaag vindt een ondernemingsraad plaats. Volgens de liberale vakbondsman hebben militanten de fabriekspoort en het park geblokkeerd. Ook de zaal waar de ondernemingsraad plaatsvindt, zou geblokeerd zijn. ,,Juist vandaag komt de Audi-directie", aldus nog Van Bockstaele.Reden voor de onrust is sociaal ongenoegen. Er is volgens de ACLVB-er ontevredenheid over de tewerkstellingscellen en de brugpensioenregeling.
BELGA
17.1.07
Lezersbrief in De Morgen
Deze lezersbrief verscheen ingekort in De Morgen
Lezer Rudi Dierick hoort in het referendum bij VW-Vorst " duidelijk twee cultureel en sociaal danig verschillende naties spreken" (DM 9/1/07). "Gebiedt de democratie dan niet dat de vakbondstop de scheiding van de vakbonden erkent?"
Nu is precies de socialistische vakbond bij VW onlangs gesplitst. De socialistische Nederlandstalige VW-arbeiders vallen onder de Waals-Brusselse metaalcentrale. En hun collega's van FORD, Volvo en GM onderde Vlaamse vakbond.
Het enige wat die splitsing tot nog toe gebracht heeft is dat ze het maken van een vuist voor werk moeilijker heeft gemaakt. Natuurlijk is de 52-jarige Nederlandstalige stielman die al onmiddellijk ander werk heeft ontevreden omdat hij verplicht op brugpensioen moet en daarom naast 114.000 euro premiegrijpt. Terwijl zijn franstalige collega niet kan begrijpen waarom het generatiepact hem als brugpensionneerde nog gaat verplichten ander werk teaanvaarden terwijl zijn zoon geen werk heeft.
Zonder "unitaire" vakbond zijn beide honden die vechten om het spreekwoordelijke been. VW loopt er alsderde mee heen. Rudi Dierick loopt de media en de politiek achterna en maakt van de taalgrens in VW een staatsgrens die elke politieke en maatschappelijke transfer tussen noord en zuid onmogelijk maakt.
Wat er ontbreekt in VW is een ambitieus plan van de vakbonden om op 2 jaar tijd ALLE werknemers de tweede landstaal aan te leren in educatief verlof. Zodat Waal, Vlaming en immigrant mekaar verstaan op het werk.
Ik was afgevaardigde in een Gentse firma met 80 Walen. De vakbonden hebben met steun van de directie de taalwetgeving in onze onderneming geschonden. Veilig werk onder defranstalige en nederlandstaligen met tweetalige instructies primeerde. In een onderneming als VW is de promotie van de tweetaligheid een zaak van sociale veiligheid tegen het economische geweld van VW.
In plaats van tes plitsen zouden de vakbonden de beter de promotie van de tweetaligheid opzich nemen. Dat is pas democratie ! Dank zij tweetaligheid onder hetpersoneel zou het beeld in de media van deze strijd als wat dichter bij dewaarheid staan.
Raf Verbeke
Gent
Lezer Rudi Dierick hoort in het referendum bij VW-Vorst " duidelijk twee cultureel en sociaal danig verschillende naties spreken" (DM 9/1/07). "Gebiedt de democratie dan niet dat de vakbondstop de scheiding van de vakbonden erkent?"
Nu is precies de socialistische vakbond bij VW onlangs gesplitst. De socialistische Nederlandstalige VW-arbeiders vallen onder de Waals-Brusselse metaalcentrale. En hun collega's van FORD, Volvo en GM onderde Vlaamse vakbond.
Het enige wat die splitsing tot nog toe gebracht heeft is dat ze het maken van een vuist voor werk moeilijker heeft gemaakt. Natuurlijk is de 52-jarige Nederlandstalige stielman die al onmiddellijk ander werk heeft ontevreden omdat hij verplicht op brugpensioen moet en daarom naast 114.000 euro premiegrijpt. Terwijl zijn franstalige collega niet kan begrijpen waarom het generatiepact hem als brugpensionneerde nog gaat verplichten ander werk teaanvaarden terwijl zijn zoon geen werk heeft.
Zonder "unitaire" vakbond zijn beide honden die vechten om het spreekwoordelijke been. VW loopt er alsderde mee heen. Rudi Dierick loopt de media en de politiek achterna en maakt van de taalgrens in VW een staatsgrens die elke politieke en maatschappelijke transfer tussen noord en zuid onmogelijk maakt.
Wat er ontbreekt in VW is een ambitieus plan van de vakbonden om op 2 jaar tijd ALLE werknemers de tweede landstaal aan te leren in educatief verlof. Zodat Waal, Vlaming en immigrant mekaar verstaan op het werk.
Ik was afgevaardigde in een Gentse firma met 80 Walen. De vakbonden hebben met steun van de directie de taalwetgeving in onze onderneming geschonden. Veilig werk onder defranstalige en nederlandstaligen met tweetalige instructies primeerde. In een onderneming als VW is de promotie van de tweetaligheid een zaak van sociale veiligheid tegen het economische geweld van VW.
In plaats van tes plitsen zouden de vakbonden de beter de promotie van de tweetaligheid opzich nemen. Dat is pas democratie ! Dank zij tweetaligheid onder hetpersoneel zou het beeld in de media van deze strijd als wat dichter bij dewaarheid staan.
Raf Verbeke
Gent
15.1.07
Brief van een brugpensioengerechtigde van VW
Wat is VW in 2007 voor de bruggepensioneerden?
De mensen die in aanmerking komen voor brugpensioen worden door het management weg gehouden van de productie, alsof ze niks meer waard zijn. In afwachting van de onderhandelingen aanvaarden wij deze situatie. Maar is men het jarenlange respect bij VW vergeten? Ze willen ook de waardigheid van de mannen en vrouwen afpakken. Mannen en vrouwen die de mooiste jaren van hun leven hier gegeven hebben, worden gereduceerd tot onnuttig.
We moeten ons mobiliseren en acties voorbereiden, indien we binnen een redelijk termijn niet gehoord worden.
Ziehier de punten die het meest gehoord worden:
- In geval van overlijden, hoe moeten onze vrouw en kinderen overleven?
- Over het Generatiepact zeggen we het volgende. Wij willen werk voor jongeren die beginnen in het leven, en wij, wij hebben een job die we willen houden indien we geen recht krijgen op brugpensioen, dus zonder een andere job te moeten gaan zoeken.
- Wij willen onze arbeidspost terug innemen, volgens anciënniteit, in het geval dat we in het bedrijf blijven.
- De maandelijkse bedragen die voorgesteld worden zijn zeker geen gouden brugpensioenen, zoals sommigen het willen voorstellen.
- Verschillende punten volgens de familiale situatie, zoals de berekening voor alleenstaanden, de vooropzeg (geen dop voor diegenen die gemotiveerd zijn om te werken), sleuteldata voor iedereen etc, etc…
- Nog een punt: de moeilijkheid voor onze Nederlandstalige collega’s om dezelfde informatie te bekomen als de Franstalige.
Als er nog punten zijn die mij ontsnappen, voeg ze toe alstublieft!
De mensen die in aanmerking komen voor brugpensioen worden door het management weg gehouden van de productie, alsof ze niks meer waard zijn. In afwachting van de onderhandelingen aanvaarden wij deze situatie. Maar is men het jarenlange respect bij VW vergeten? Ze willen ook de waardigheid van de mannen en vrouwen afpakken. Mannen en vrouwen die de mooiste jaren van hun leven hier gegeven hebben, worden gereduceerd tot onnuttig.
We moeten ons mobiliseren en acties voorbereiden, indien we binnen een redelijk termijn niet gehoord worden.
Ziehier de punten die het meest gehoord worden:
- In geval van overlijden, hoe moeten onze vrouw en kinderen overleven?
- Over het Generatiepact zeggen we het volgende. Wij willen werk voor jongeren die beginnen in het leven, en wij, wij hebben een job die we willen houden indien we geen recht krijgen op brugpensioen, dus zonder een andere job te moeten gaan zoeken.
- Wij willen onze arbeidspost terug innemen, volgens anciënniteit, in het geval dat we in het bedrijf blijven.
- De maandelijkse bedragen die voorgesteld worden zijn zeker geen gouden brugpensioenen, zoals sommigen het willen voorstellen.
- Verschillende punten volgens de familiale situatie, zoals de berekening voor alleenstaanden, de vooropzeg (geen dop voor diegenen die gemotiveerd zijn om te werken), sleuteldata voor iedereen etc, etc…
- Nog een punt: de moeilijkheid voor onze Nederlandstalige collega’s om dezelfde informatie te bekomen als de Franstalige.
Als er nog punten zijn die mij ontsnappen, voeg ze toe alstublieft!
14.1.07
Oproep Georges Debunne
Oproep aan de Belgische regering
WEG met het generatiepact dat op 15 december 2005 werd goedgekeurd op aansturen van de EU
VOOR EEN SOCIAAL EUROPA !
Heren en Dames Ministers
Heren en Dames partijvoorzitters
Heb de moed om de zware gevolgen in te zien van de greep van het economisch beleid van de EU en
leg geen dubbele straf op aan de arbeiders van Volkswagen en de onderaannemers:
Schaf het generatiepact af dat op aansturen van de EU werd goedgekeurd !
In de jaren 1970 hebben wij het correcte systeem van brugpensioen ingevoerd om te antwoorden op de massale ontslagen van oudere werknemers met het doel jongeren aan de slag te krijgen.
Vandaag zegt het generatiepact dat de oudere werknemers in geval van herstructureringen niet meer zullen kunnen genieten van het vervroegd brugpensioen. Zij zullen gedurende 6 maand in de “ tewerkstellingscel” moeten ter beschikking blijven. Als middel om hen terug aan het werk te zetten. Het “ pact” voorziet “vrijwilligheid” van brugpensioen maar met sancties. Net zoals voor de werklozen die geen gepast werk aannemen. Aan deze “verplichte vrijwilligers” stelt de tewerkstellingscel voor om bij voorbeeld drie maanden werk te aanvaarden om “ ervaring op te doen” en “ nieuw werk te leren zoeken”. De afgedankte werknemer zal enkel precair en tijdelijk werk kunnen weigeren. Na 6 maand tewerkstellingscel valt hij onder de controle van de RVA en de werkloosheidsreglementering. Als de RVA vindt dat hij niet genoeg gedaan heeft om gepast werk te vinden kan hij tijdelijk geschorst worden van de werkloosheidvergoeding of de patronale bijleg van het brugpensioen verliezen. Een nieuwe weigering stelt hem voor de keuze tussen twee zaken: definitieve schorsing van de werkloosheid of een vorming in een “risicoberoep”.
Via de tewerkstellingscel zal meer flexibiliteit in de ondernemingen ingevoerd worden. Declassering wordt wettelijk gestimuleerd. De economische zelfstandigheid van ouderen wordt ondermijnd door precaire jobs. Patroons kunnen 50 plussers aanwerven met verschillende contracten van bepaalde duur ( tot 4 contracten op 2 jaar) en partime contracten onder 1/3 en onder 3 uur daags.
Voor een Sociaal Europa !
Dames en Heren Ministers,
Hou op met de sociale achteruitgang in wetten om te zetten in opdracht van de EU waardoor alsmaar meer werkenden in de armoede belanden.
U hebt de burgers in België de mogelijkheid ontnomen om zich uit te spreken over de EU-grondwet. Gelukkig heeft het volk in Frankrijk en Nederland nee gezegd. Hetgeen ons de tijd geeft om het geweer van schouder te veranderen en erger te voorkomen.
De Europese Verdragen zoals de EU-grondwet zetten de werknemers van de 25 lidstaten tegen mekaar op in een wilde concurrentie.. De uitbreiding van de EU zonder democratische en sociale verdieping voert ons regelrecht naar een globalisering van de vrije markt en naar meer concurrentie en sociale achteruitgang.
Een initiatief dringt zich op !
Een menselijke samenleving vereist de prioriteit aan het sociale op de economische baten. Geen overheersing van het economische op het sociale, van het kapitaal op de arbeid. Openbare diensten volgens de noden moeten voorzien worden... Een eerlijker verdeling van de rijkdom is noodzakelijk geworden tegenover alsmaar meer ongelijkheid . Fiscale concurrentie is onaanvaardbaar. Die leidt tot sociale achteruitgang. Vennootschapsbelasting, vermogensbelasting en eco-belastingen, dat zijn dingen die niet met unanimiteit in de EU mogen beslist worden. De armoede moet uitgeroeid worden. Pensioen op basis van repartitie is en blijft het beste en meest juiste en solidaire systeem. Het moet gegarandeerd en verbeterd worden.
Tegenover het geweld van de concurrentie onder de arbeiders in een uitgebreid Europa moeten 4 gewaarborgde minima gesteld worden : gegarandeerd minimumloon, minimumpensioen, minimum werkloosheidsuitkering en minimum leefloon. Berekend op basis van een gelijk percentage van het Bruto Binnenlands Product per inwoner. Zowel om rekening te houden met de verschillen in welvaart als om de eisen en de rechten een te maken.
Reageer en wees geen raderwerk in het wilde kapitlaisme.
Getekend,
Georges Debunne
Oud voorzitter ABVV
Oud voorzitter EVV
Ere voorzitter van de Europese Federatie van Gepensioneerden
WEG met het generatiepact dat op 15 december 2005 werd goedgekeurd op aansturen van de EU
VOOR EEN SOCIAAL EUROPA !
Heren en Dames Ministers
Heren en Dames partijvoorzitters
Heb de moed om de zware gevolgen in te zien van de greep van het economisch beleid van de EU en
leg geen dubbele straf op aan de arbeiders van Volkswagen en de onderaannemers:
Schaf het generatiepact af dat op aansturen van de EU werd goedgekeurd !
In de jaren 1970 hebben wij het correcte systeem van brugpensioen ingevoerd om te antwoorden op de massale ontslagen van oudere werknemers met het doel jongeren aan de slag te krijgen.
Vandaag zegt het generatiepact dat de oudere werknemers in geval van herstructureringen niet meer zullen kunnen genieten van het vervroegd brugpensioen. Zij zullen gedurende 6 maand in de “ tewerkstellingscel” moeten ter beschikking blijven. Als middel om hen terug aan het werk te zetten. Het “ pact” voorziet “vrijwilligheid” van brugpensioen maar met sancties. Net zoals voor de werklozen die geen gepast werk aannemen. Aan deze “verplichte vrijwilligers” stelt de tewerkstellingscel voor om bij voorbeeld drie maanden werk te aanvaarden om “ ervaring op te doen” en “ nieuw werk te leren zoeken”. De afgedankte werknemer zal enkel precair en tijdelijk werk kunnen weigeren. Na 6 maand tewerkstellingscel valt hij onder de controle van de RVA en de werkloosheidsreglementering. Als de RVA vindt dat hij niet genoeg gedaan heeft om gepast werk te vinden kan hij tijdelijk geschorst worden van de werkloosheidvergoeding of de patronale bijleg van het brugpensioen verliezen. Een nieuwe weigering stelt hem voor de keuze tussen twee zaken: definitieve schorsing van de werkloosheid of een vorming in een “risicoberoep”.
Via de tewerkstellingscel zal meer flexibiliteit in de ondernemingen ingevoerd worden. Declassering wordt wettelijk gestimuleerd. De economische zelfstandigheid van ouderen wordt ondermijnd door precaire jobs. Patroons kunnen 50 plussers aanwerven met verschillende contracten van bepaalde duur ( tot 4 contracten op 2 jaar) en partime contracten onder 1/3 en onder 3 uur daags.
Voor een Sociaal Europa !
Dames en Heren Ministers,
Hou op met de sociale achteruitgang in wetten om te zetten in opdracht van de EU waardoor alsmaar meer werkenden in de armoede belanden.
U hebt de burgers in België de mogelijkheid ontnomen om zich uit te spreken over de EU-grondwet. Gelukkig heeft het volk in Frankrijk en Nederland nee gezegd. Hetgeen ons de tijd geeft om het geweer van schouder te veranderen en erger te voorkomen.
De Europese Verdragen zoals de EU-grondwet zetten de werknemers van de 25 lidstaten tegen mekaar op in een wilde concurrentie.. De uitbreiding van de EU zonder democratische en sociale verdieping voert ons regelrecht naar een globalisering van de vrije markt en naar meer concurrentie en sociale achteruitgang.
Een initiatief dringt zich op !
Een menselijke samenleving vereist de prioriteit aan het sociale op de economische baten. Geen overheersing van het economische op het sociale, van het kapitaal op de arbeid. Openbare diensten volgens de noden moeten voorzien worden... Een eerlijker verdeling van de rijkdom is noodzakelijk geworden tegenover alsmaar meer ongelijkheid . Fiscale concurrentie is onaanvaardbaar. Die leidt tot sociale achteruitgang. Vennootschapsbelasting, vermogensbelasting en eco-belastingen, dat zijn dingen die niet met unanimiteit in de EU mogen beslist worden. De armoede moet uitgeroeid worden. Pensioen op basis van repartitie is en blijft het beste en meest juiste en solidaire systeem. Het moet gegarandeerd en verbeterd worden.
Tegenover het geweld van de concurrentie onder de arbeiders in een uitgebreid Europa moeten 4 gewaarborgde minima gesteld worden : gegarandeerd minimumloon, minimumpensioen, minimum werkloosheidsuitkering en minimum leefloon. Berekend op basis van een gelijk percentage van het Bruto Binnenlands Product per inwoner. Zowel om rekening te houden met de verschillen in welvaart als om de eisen en de rechten een te maken.
Reageer en wees geen raderwerk in het wilde kapitlaisme.
Getekend,
Georges Debunne
Oud voorzitter ABVV
Oud voorzitter EVV
Ere voorzitter van de Europese Federatie van Gepensioneerden
11.1.07
Na VW: doorgaan voor WERK!
Arbeiders VW & onderaannemers, inwoners Vorst, Brussel en iedereen…
Welkom op een gesprek rond het thema:
Na VW: Doorgaan voor WERK!
Met afgevaardigde Johnson Controle (gevraagd)
Jacques Guilmot, VW “toestand VW”
Raf Verbeke, steuncomité “een andere politiek voor werk is mogelijk”
Vrijdag/Vendredi 12 januari/janvier 19 u
Taverne L’Orchidée 3, Place St. Denis, 1190 Forest
Organsiatie en info steuncomité VW en Onderaannemers
Raf Verbeke 0497/23.07.60.
carineraf@pandora.be
Welkom op een gesprek rond het thema:
Na VW: Doorgaan voor WERK!
Met afgevaardigde Johnson Controle (gevraagd)
Jacques Guilmot, VW “toestand VW”
Raf Verbeke, steuncomité “een andere politiek voor werk is mogelijk”
Vrijdag/Vendredi 12 januari/janvier 19 u
Taverne L’Orchidée 3, Place St. Denis, 1190 Forest
Organsiatie en info steuncomité VW en Onderaannemers
Raf Verbeke 0497/23.07.60.
carineraf@pandora.be
8.1.07
Dagboek van aan VW. Vrijdag 5 januari
Wat een spanningen, wat een emoties op vrijdag 5 januari, dag van de algemene vergadering en het referendum over de werkhervatting!
Eerst en vooral omdat de arbeiders die een algemene vergadering wensten alvorens de stemming georganiseerd werd, daar gedurende verschillende dagen voor hebben moeten vechten tegen de hoofddelegees van de drie vakbonden. En de algemene vergadering is dan uiteindelijk pas op de laatste minuut, per e-mail en sms, bijeen geroepen!
De duizenden aanwezigen op de algemene vergadering hadden geen enkel document ontvangen met uitleg over de inhoud van het voorakkoord. De hoofddelegees van de drie vakbonden, voorstanders van een werkhervatting, hebben het woord genomen om de grote lijnen van het voorakkoord toe te lichten voor de vrijwillige vertrekkers en de bruggepensioneerden.
Sandra Goret, ABVV-delegee en voorstander van een voortzetting van de staking, heeft vervolgens het woord genomen: “De werkgelegenheid blijft de prioriteit en de staking geeft ons een drukkingsmiddel tegenover de directie tegen het gebrek aan garanties in het voorakkoord. Wij eisen het behoud van 3000 jobs, aanvaardbare arbeidsomstandigheden, een waardige sociale enveloppe, het behoud van ons loon, 35 u en afwijkingen op het Generatiepact voor een brugpensioen op 50 jaar”. Alhoewel dat haar tussenkomst niet naar het Nederlands vertaald werd (in tegenstelling tot wat de delegatie beloofd had), kreeg ze een daverend applaus.
De sfeer was gespannen en vele arbeiders verklaarden tegen een werkhervatting te willen stemmen. Er moet aan herinnerd worden dat de manier waarop deze stemming georganiseerd werd, een grotesk manoeuvre inhield. In plaats van een stemming te organiseren over de inhoud van het voorakkoord, met een 50%-meerderheid, werd de staking de inzet van een referendum. Sinds een aantal jaren hebben de syndicale organisaties een 66%-meerderheid opgedrongen om verder te kunnen staken. Er werd dus een amalgaam gemaakt van twee zaken: de ratificering van het voorakkoord en de voortzetting van de staking. Op die manier wilden de syndicale organisaties het voorakkoord doordrukken met een 35%-meerderheid (in plaats van 51%).
Alhoewel de algemene vergadering met beperkte middelen was samen geroepen, had elke arbeider per post informatie ontvangen van de directie voor de werkhervatting op maandag 8 januari ( om welk uur aanwezig zijn in de fabriek, de reorganisaties die plaats vinden in de loop van volgende week, …) en dit dus allemaal voor het referendum plaats vond.
De stemming kon pas beginnen om 10 u omdat de lijst van de stemgerechtigden niet actueel was (de kandidaten voor vrijwillig vertrek mochten niet stemmen) en de arbeiders hebben gedurende verschillende uren in de file gestaan om te kunnen stemmen.
Op het einde van de namiddag steeg de spanning in afwachting van de resultaten. Een honderdtal arbeiders, vooral Waalse FGTB’ers, hielden het piket aan de ingang van de fabriek terwijl journalisten met Tv-vrachtwagens een eindje verderop het resultaat afwachtten om de werkhervatting te kunnen aankondigen.
Rond 17u30 ontvingen ze de resultaten voor de arbeiders: op 1979 stemmen, 1074 (54%) voor de werkhervatting, 873 (44%) tegen. Drie onthoudingen en 29 ongeldige stemmen. De resultaten werden aangekondigd door de hoofddelegees die trouwens direct op de korrel genomen werden door de arbeiders aan het piket: “Jullie zijn verkocht! We gaan door met de staking!”. Journalisten, persfotografen en cameramannen die alles in het werk stelden om de incidenten te kunnen filmen, werden weggejaagd door woedende arbeiders. Een ziekenwagen moest gebeld worden voor een deelnemer die een malaise had gekregen.
Een zaak is duidelijk: na 7 weken staking zal het werk hernomen worden met een zeer kleine meerderheid. Voor hoe lang? Zoals een arbeider het aankondigde: “ Kameraden, de strijd gaat verder, maar deze keer in de fabriek!” Maar om dat te realiseren moet het verzet georganiseerd worden, bijvoorbeeld door een Waakzaamheidscomité met militanten die in alle ateliers en ploegen de problemen van het voorakkoord gaan uitleggen (de brugpensioenen zullen niet gegarandeerd zijn voor sommigen, het loonverlies van de nachtploeg wordt niet gecompenseerd, de fabriek start opnieuw met 2.200 jobs in plaats van 3000, enz.) Zonder deze toelichting zal de legitieme woede verdwijnen.
Een andere evidentie is duidelijk geworden. Weinig leden van ACV of ACLVB hebben piket gestaan. Het blijkt dat vooral ABVV’ers voorstander waren van de voortzetting van de staking. Met andere woorden, de ABVV-delegatie zal het moeilijk hebben bij haar eigen basis wat betreft deze cruciale kwestie.
In deze context zou het logisch zijn dat de ABVV-leden een vertrouwensstemming eisen ten opzichte van hun eigen delegatie. Indien de ABVV-delegatie geen vertrouwen meer krijgt van haar leden, moet er een nieuwe afvaardiging verkozen worden.
En gezien de onderhandelingen nog niet beëindigd zijn, is dit geen detail.
Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)
Eerst en vooral omdat de arbeiders die een algemene vergadering wensten alvorens de stemming georganiseerd werd, daar gedurende verschillende dagen voor hebben moeten vechten tegen de hoofddelegees van de drie vakbonden. En de algemene vergadering is dan uiteindelijk pas op de laatste minuut, per e-mail en sms, bijeen geroepen!
De duizenden aanwezigen op de algemene vergadering hadden geen enkel document ontvangen met uitleg over de inhoud van het voorakkoord. De hoofddelegees van de drie vakbonden, voorstanders van een werkhervatting, hebben het woord genomen om de grote lijnen van het voorakkoord toe te lichten voor de vrijwillige vertrekkers en de bruggepensioneerden.
Sandra Goret, ABVV-delegee en voorstander van een voortzetting van de staking, heeft vervolgens het woord genomen: “De werkgelegenheid blijft de prioriteit en de staking geeft ons een drukkingsmiddel tegenover de directie tegen het gebrek aan garanties in het voorakkoord. Wij eisen het behoud van 3000 jobs, aanvaardbare arbeidsomstandigheden, een waardige sociale enveloppe, het behoud van ons loon, 35 u en afwijkingen op het Generatiepact voor een brugpensioen op 50 jaar”. Alhoewel dat haar tussenkomst niet naar het Nederlands vertaald werd (in tegenstelling tot wat de delegatie beloofd had), kreeg ze een daverend applaus.
De sfeer was gespannen en vele arbeiders verklaarden tegen een werkhervatting te willen stemmen. Er moet aan herinnerd worden dat de manier waarop deze stemming georganiseerd werd, een grotesk manoeuvre inhield. In plaats van een stemming te organiseren over de inhoud van het voorakkoord, met een 50%-meerderheid, werd de staking de inzet van een referendum. Sinds een aantal jaren hebben de syndicale organisaties een 66%-meerderheid opgedrongen om verder te kunnen staken. Er werd dus een amalgaam gemaakt van twee zaken: de ratificering van het voorakkoord en de voortzetting van de staking. Op die manier wilden de syndicale organisaties het voorakkoord doordrukken met een 35%-meerderheid (in plaats van 51%).
Alhoewel de algemene vergadering met beperkte middelen was samen geroepen, had elke arbeider per post informatie ontvangen van de directie voor de werkhervatting op maandag 8 januari ( om welk uur aanwezig zijn in de fabriek, de reorganisaties die plaats vinden in de loop van volgende week, …) en dit dus allemaal voor het referendum plaats vond.
De stemming kon pas beginnen om 10 u omdat de lijst van de stemgerechtigden niet actueel was (de kandidaten voor vrijwillig vertrek mochten niet stemmen) en de arbeiders hebben gedurende verschillende uren in de file gestaan om te kunnen stemmen.
Op het einde van de namiddag steeg de spanning in afwachting van de resultaten. Een honderdtal arbeiders, vooral Waalse FGTB’ers, hielden het piket aan de ingang van de fabriek terwijl journalisten met Tv-vrachtwagens een eindje verderop het resultaat afwachtten om de werkhervatting te kunnen aankondigen.
Rond 17u30 ontvingen ze de resultaten voor de arbeiders: op 1979 stemmen, 1074 (54%) voor de werkhervatting, 873 (44%) tegen. Drie onthoudingen en 29 ongeldige stemmen. De resultaten werden aangekondigd door de hoofddelegees die trouwens direct op de korrel genomen werden door de arbeiders aan het piket: “Jullie zijn verkocht! We gaan door met de staking!”. Journalisten, persfotografen en cameramannen die alles in het werk stelden om de incidenten te kunnen filmen, werden weggejaagd door woedende arbeiders. Een ziekenwagen moest gebeld worden voor een deelnemer die een malaise had gekregen.
Een zaak is duidelijk: na 7 weken staking zal het werk hernomen worden met een zeer kleine meerderheid. Voor hoe lang? Zoals een arbeider het aankondigde: “ Kameraden, de strijd gaat verder, maar deze keer in de fabriek!” Maar om dat te realiseren moet het verzet georganiseerd worden, bijvoorbeeld door een Waakzaamheidscomité met militanten die in alle ateliers en ploegen de problemen van het voorakkoord gaan uitleggen (de brugpensioenen zullen niet gegarandeerd zijn voor sommigen, het loonverlies van de nachtploeg wordt niet gecompenseerd, de fabriek start opnieuw met 2.200 jobs in plaats van 3000, enz.) Zonder deze toelichting zal de legitieme woede verdwijnen.
Een andere evidentie is duidelijk geworden. Weinig leden van ACV of ACLVB hebben piket gestaan. Het blijkt dat vooral ABVV’ers voorstander waren van de voortzetting van de staking. Met andere woorden, de ABVV-delegatie zal het moeilijk hebben bij haar eigen basis wat betreft deze cruciale kwestie.
In deze context zou het logisch zijn dat de ABVV-leden een vertrouwensstemming eisen ten opzichte van hun eigen delegatie. Indien de ABVV-delegatie geen vertrouwen meer krijgt van haar leden, moet er een nieuwe afvaardiging verkozen worden.
En gezien de onderhandelingen nog niet beëindigd zijn, is dit geen detail.
Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)
5.1.07
Dagboek van aan VW. Donderdag 4 januari
Schijnbaar is de situatie weinig gewijzigd tussen het einde van de onderhandelingen rond kerstmis en 4 januari, de avond voor het referendum. Maar voor een deel van de arbeiders is er wel iets grondig veranderd.
Eerst en vooral is het duidelijk geworden dat niet alleen de directie van VW, maar ook de syndicale delegaties, een einde wilden maken aan de stakingspiketten voor de fabriek voor de eindejaarsfeesten, en dit zonder de arbeiders te consulteren. De opdracht was gegeven om de tenten aan het piket te demonteren. Het feit dat die tenten er nog steeds staan, is omdat een deel van de meer bewuste arbeiders, vooral ABVV’ers afkomstig uit Henegouwen, zich daar zeer sterk tegen hebben verzet.
Vervolgens omdat een groot deel van de arbeiders die zich verzet hebben tegen de ontmanteling van de piketten, ook de animatie mee hebben georganiseerd (Sinterklaasfeest, eindejaarsfeest) en tientallen uren aan het piket hebben gediscussieerd over de details van de syndicale strategie. Velen aanvaarden de paternalistische houding van de syndicale delegaties niet meer: geen enkel geschreven document sinds het begin van het conflict (pamflet, eisenprogramma, richtlijnen…), geen enkele algemene vergadering (enkel die van 22 november waar de delegees opgeroepen hebben om naar huis te gaan en naar de radio te luisteren) en de aankondiging van een referendum terwijl de onderhandelingen nog niet afgelopen zijn.
Het feit dat de media met veel toeters en bellen de boodschap van de hoofddelegees hebben verspreid, volgens dewelke er een “historisch akkoord” bereikt zou zijn, heeft de solidariteit van andere bedrijven met VW afgeremd, waardoor ze eigenlijk wat geïsoleerd geraakten. “Gaan we solidair blijven met arbeiders die de lotto hebben gewonnen?,” vroegen duizenden werkmensen uit andere bedrijven zich af. Er moet nochtans aan herinnerd worden dat de vertrekpremies slechts een gedeeltelijke schadevergoeding zijn voor de werknemers die hun job verloren. Het aangekondigde bedrag is bruto en het gaat om een globaal bedrag (ontslagvergoeding en vooropzeg inbegrepen). In alle geval, een ontslagpremie, zelfs als is die comfortabel, is niet meer waard dan een job.
Anderzijds zijn de onderhandelingen over het brugpensioen niet afgelopen omdat de positie van de regering over de leeftijd van het brugpensioen niet duidelijk is. Kunnen de bruggepensioneerden van VW vertrekken vanaf 50 jaar? Hoe gaat de regering Verhofstadt dit in overeenstemming brengen met het Generatiepact? Men mag niet uit het oog verliezen dat de herstructurering bij VW een laboratorium is voor de toepassing van het pact. Indien de brugpensioenen bijvoorbeeld geweigerd worden voor arbeiders die jonger zijn dan 52 jaar, dan zal dat gevolgen hebben voor de naakte ontslagen (waarover trouwens nog niet gediscussieerd werd tijdens de onderhandelingen). Zal er anderzijds een “tewerkstellingscel” gecreëerd worden waar de bruggepensioneerden zich zullen moeten inschrijven om te laten uitschijnen dat ze werk zoeken? Terwijl de situatie voor diegenen die de fabriek verlaten redelijk duidelijk is, blijft de positie van de bruggepensioneerden onzeker.
Maar bovendien is er niks geregeld voor de arbeiders die voor VW blijven werken. En bij de bedienden is het aantal vrijwillige vertrekkers en bruggepensioneerden onvoldoende om naakte ontslagen te voorkomen. In welke omstandigheden gaat dit gebeuren?
Begin deze week was het zelfs nog niet duidelijk wie aan het referendum zou kunnen deelnemen. Kunnen diegenen die beslist hebben te vertrekken, stemmen voor een werkhervatting? Veel arbeiders die aan de piketten blijven staan hebben kritiek op het referendum, zeker omdat er geen algemene vergadering voorzien werd.
Alle syndicale delegaties zitten niet op dezelfde golflengte. Binnen het ABVV heeft een deel van de delegees (tegen het advies van de hoofddelegee) het recht bekomen om een algemene vergadering te organiseren alvorens de stemming van vrijdag plaats vindt. De syndicale delegaties van het ACV en de ACLVB van hun kant, hebben sinds lang het piket verlaten en willen geen algemene vergadering.
Alhoewel de onderhandelingen niet afgelopen zijn, hebben de hoofddelegees, in samenwerking met de directie beslist om “een referendum over de werkhervatting” te organiseren. Maar alvorens te beslissen over een eventuele werkhervatting, zou er eerst een stemming moeten komen over het al dan niet aanvaarden van het voorakkoord dat afgesloten werd tussen de directie en de vakbonden. Dit is geen detail. Daarvoor is 50% van de stemmen nodig. Maar de syndicale organisatie hebben, sinds verscheidene jaren, een 2/3-meerderheid opgelegd vooraleer een staking erkend wordt door de vakbonden en de stakerskas dus tussenkomt. Het gevaar is groot dat deze speciale 2/3de meerderheid gebruikt wordt om het akkoord te laten aanvaarden door gelijktijdig een stemming te organiseren over de werkhervatting.
Wat zal er gebeuren indien 40% van de arbeiders voor een werkhervatting stemt en 60% tegen? Gaat men dan stellen dat de meerheid niet groot genoeg is om de staking verder te zetten en dat een minderheid van 40% dus kan beslissen om het akkoord te aanvaarden?
Volgens het laatste nieuws zouden de vrijwilligers die zich opgegeven hebben om te vertrekken, niet deelnemen aan het referendum (omdat ze door te tekenen hebben laten blijken dat ze niet meer bij VW willen werken) en dat er een aparte stemming zou zijn voor arbeiders en bedienden. Maar in de mate dit alles niet officieel is, blijft de deur open voor een reeks manoeuvres.
Bij de onderaannemers is de situatie dramatisch. Ze zijn eenvoudigweg aan de kant gezet tijdens de onderhandelingen tussen VW en de vakbonden en de arbeiders van elk klein bedrijfje werden aan hun lot overgelaten. Ze beginnen de moed te verliezen. Bij Arvin Meritor en bij Faurecia werden de piketten reeds opgedoekt voor de eindejaarsfeesten. De werknemers van Faurecia (zetel in Gent) hebben op 3 januari het werk neergelegd om hun collega’s in de zetel van Anderlecht (die met sluiting bedreigd worden) te steunen. De staking bij Faurecia Gent heeft geleid tot een stop van de montageketting bij Volvo in Gent, waar Faucecia onder meer deurplaten levert. Bij Faucecia Anderlecht stelt de directie aan de arbeiders slechts het legaal minimum voor bij ontslag. Dat is trouwens het ordewoord dat de directies van de onderaannemers onderling hebben afgesproken.
Bij Schedl, waar het ACV in de meerderheid is, zetten de arbeiders en de delegees de piketten moedig verder. Er worden 13 ontslagen voorzien maar ook hier aanvaardt de directie slechts een minimum als ontslagvergoeding. Dat is echt schandalig! Eerst en vooral omdat het legaal minimum een wettelijk bedrag is dat door de werkgever betaald moet worden (onder druk van boetes) of er nu een syndicale delegatie is of niet. Bovendien toont dit misprijzen voor de arbeiders die in de vakbonden georganiseerd zijn en de strijd aangaan. Tenslotte omdat de onderaannemersfirma’s hebben kunnen genieten van cadeaus van de regering (verlaging van de loonlasten en de belasting op ploegenarbeid). De verlaging van de sociale lasten werden betaald door de arbeiders uit de sociale zekerheidskas.
Bij Faurecia Anderlecht hebben de syndicale verantwoordelijken aangekondigd dat het werk niet hervat wordt als de vertrekvergoedingen niet hoger liggen dan het wettelijk minimum en zonder akkoord over de vooropzeg. Dus na twee dagen zou de fabriek van VW in Vorst een gebrek hebben aan onderdelen voor de assemblage van de Golf.
De arbeidsorganisatie van de “just in time”-productie is broos en een staking bij de onderaannemers is ook een “just in time”-staking. Daarom hebben de patroons alles in het werk gesteld om de syndicale delegaties te integreren in de geest van het medebeheer om op die manier stakingen te voorkomen.
Afspraak morgen voor de resultaten van de algemene vergadering en de stemming bij VW.
Guy Van Sinoy (Une Autre Gauche)
Eerst en vooral is het duidelijk geworden dat niet alleen de directie van VW, maar ook de syndicale delegaties, een einde wilden maken aan de stakingspiketten voor de fabriek voor de eindejaarsfeesten, en dit zonder de arbeiders te consulteren. De opdracht was gegeven om de tenten aan het piket te demonteren. Het feit dat die tenten er nog steeds staan, is omdat een deel van de meer bewuste arbeiders, vooral ABVV’ers afkomstig uit Henegouwen, zich daar zeer sterk tegen hebben verzet.
Vervolgens omdat een groot deel van de arbeiders die zich verzet hebben tegen de ontmanteling van de piketten, ook de animatie mee hebben georganiseerd (Sinterklaasfeest, eindejaarsfeest) en tientallen uren aan het piket hebben gediscussieerd over de details van de syndicale strategie. Velen aanvaarden de paternalistische houding van de syndicale delegaties niet meer: geen enkel geschreven document sinds het begin van het conflict (pamflet, eisenprogramma, richtlijnen…), geen enkele algemene vergadering (enkel die van 22 november waar de delegees opgeroepen hebben om naar huis te gaan en naar de radio te luisteren) en de aankondiging van een referendum terwijl de onderhandelingen nog niet afgelopen zijn.
Het feit dat de media met veel toeters en bellen de boodschap van de hoofddelegees hebben verspreid, volgens dewelke er een “historisch akkoord” bereikt zou zijn, heeft de solidariteit van andere bedrijven met VW afgeremd, waardoor ze eigenlijk wat geïsoleerd geraakten. “Gaan we solidair blijven met arbeiders die de lotto hebben gewonnen?,” vroegen duizenden werkmensen uit andere bedrijven zich af. Er moet nochtans aan herinnerd worden dat de vertrekpremies slechts een gedeeltelijke schadevergoeding zijn voor de werknemers die hun job verloren. Het aangekondigde bedrag is bruto en het gaat om een globaal bedrag (ontslagvergoeding en vooropzeg inbegrepen). In alle geval, een ontslagpremie, zelfs als is die comfortabel, is niet meer waard dan een job.
Anderzijds zijn de onderhandelingen over het brugpensioen niet afgelopen omdat de positie van de regering over de leeftijd van het brugpensioen niet duidelijk is. Kunnen de bruggepensioneerden van VW vertrekken vanaf 50 jaar? Hoe gaat de regering Verhofstadt dit in overeenstemming brengen met het Generatiepact? Men mag niet uit het oog verliezen dat de herstructurering bij VW een laboratorium is voor de toepassing van het pact. Indien de brugpensioenen bijvoorbeeld geweigerd worden voor arbeiders die jonger zijn dan 52 jaar, dan zal dat gevolgen hebben voor de naakte ontslagen (waarover trouwens nog niet gediscussieerd werd tijdens de onderhandelingen). Zal er anderzijds een “tewerkstellingscel” gecreëerd worden waar de bruggepensioneerden zich zullen moeten inschrijven om te laten uitschijnen dat ze werk zoeken? Terwijl de situatie voor diegenen die de fabriek verlaten redelijk duidelijk is, blijft de positie van de bruggepensioneerden onzeker.
Maar bovendien is er niks geregeld voor de arbeiders die voor VW blijven werken. En bij de bedienden is het aantal vrijwillige vertrekkers en bruggepensioneerden onvoldoende om naakte ontslagen te voorkomen. In welke omstandigheden gaat dit gebeuren?
Begin deze week was het zelfs nog niet duidelijk wie aan het referendum zou kunnen deelnemen. Kunnen diegenen die beslist hebben te vertrekken, stemmen voor een werkhervatting? Veel arbeiders die aan de piketten blijven staan hebben kritiek op het referendum, zeker omdat er geen algemene vergadering voorzien werd.
Alle syndicale delegaties zitten niet op dezelfde golflengte. Binnen het ABVV heeft een deel van de delegees (tegen het advies van de hoofddelegee) het recht bekomen om een algemene vergadering te organiseren alvorens de stemming van vrijdag plaats vindt. De syndicale delegaties van het ACV en de ACLVB van hun kant, hebben sinds lang het piket verlaten en willen geen algemene vergadering.
Alhoewel de onderhandelingen niet afgelopen zijn, hebben de hoofddelegees, in samenwerking met de directie beslist om “een referendum over de werkhervatting” te organiseren. Maar alvorens te beslissen over een eventuele werkhervatting, zou er eerst een stemming moeten komen over het al dan niet aanvaarden van het voorakkoord dat afgesloten werd tussen de directie en de vakbonden. Dit is geen detail. Daarvoor is 50% van de stemmen nodig. Maar de syndicale organisatie hebben, sinds verscheidene jaren, een 2/3-meerderheid opgelegd vooraleer een staking erkend wordt door de vakbonden en de stakerskas dus tussenkomt. Het gevaar is groot dat deze speciale 2/3de meerderheid gebruikt wordt om het akkoord te laten aanvaarden door gelijktijdig een stemming te organiseren over de werkhervatting.
Wat zal er gebeuren indien 40% van de arbeiders voor een werkhervatting stemt en 60% tegen? Gaat men dan stellen dat de meerheid niet groot genoeg is om de staking verder te zetten en dat een minderheid van 40% dus kan beslissen om het akkoord te aanvaarden?
Volgens het laatste nieuws zouden de vrijwilligers die zich opgegeven hebben om te vertrekken, niet deelnemen aan het referendum (omdat ze door te tekenen hebben laten blijken dat ze niet meer bij VW willen werken) en dat er een aparte stemming zou zijn voor arbeiders en bedienden. Maar in de mate dit alles niet officieel is, blijft de deur open voor een reeks manoeuvres.
Bij de onderaannemers is de situatie dramatisch. Ze zijn eenvoudigweg aan de kant gezet tijdens de onderhandelingen tussen VW en de vakbonden en de arbeiders van elk klein bedrijfje werden aan hun lot overgelaten. Ze beginnen de moed te verliezen. Bij Arvin Meritor en bij Faurecia werden de piketten reeds opgedoekt voor de eindejaarsfeesten. De werknemers van Faurecia (zetel in Gent) hebben op 3 januari het werk neergelegd om hun collega’s in de zetel van Anderlecht (die met sluiting bedreigd worden) te steunen. De staking bij Faurecia Gent heeft geleid tot een stop van de montageketting bij Volvo in Gent, waar Faucecia onder meer deurplaten levert. Bij Faucecia Anderlecht stelt de directie aan de arbeiders slechts het legaal minimum voor bij ontslag. Dat is trouwens het ordewoord dat de directies van de onderaannemers onderling hebben afgesproken.
Bij Schedl, waar het ACV in de meerderheid is, zetten de arbeiders en de delegees de piketten moedig verder. Er worden 13 ontslagen voorzien maar ook hier aanvaardt de directie slechts een minimum als ontslagvergoeding. Dat is echt schandalig! Eerst en vooral omdat het legaal minimum een wettelijk bedrag is dat door de werkgever betaald moet worden (onder druk van boetes) of er nu een syndicale delegatie is of niet. Bovendien toont dit misprijzen voor de arbeiders die in de vakbonden georganiseerd zijn en de strijd aangaan. Tenslotte omdat de onderaannemersfirma’s hebben kunnen genieten van cadeaus van de regering (verlaging van de loonlasten en de belasting op ploegenarbeid). De verlaging van de sociale lasten werden betaald door de arbeiders uit de sociale zekerheidskas.
Bij Faurecia Anderlecht hebben de syndicale verantwoordelijken aangekondigd dat het werk niet hervat wordt als de vertrekvergoedingen niet hoger liggen dan het wettelijk minimum en zonder akkoord over de vooropzeg. Dus na twee dagen zou de fabriek van VW in Vorst een gebrek hebben aan onderdelen voor de assemblage van de Golf.
De arbeidsorganisatie van de “just in time”-productie is broos en een staking bij de onderaannemers is ook een “just in time”-staking. Daarom hebben de patroons alles in het werk gesteld om de syndicale delegaties te integreren in de geest van het medebeheer om op die manier stakingen te voorkomen.
Afspraak morgen voor de resultaten van de algemene vergadering en de stemming bij VW.
Guy Van Sinoy (Une Autre Gauche)
29.12.06
Dagboek van aan VW. Zaterdag 23 december
Gewoonlijk is de periode tussen Kerstmis en Nieuwjaar een verlofperiode voor de productiearbeiders (compensatiedagen wegens arbeidsduurvermindering worden naar deze periode verschoven) en maken de technische diensten hiervan gebruik voor het groot onderhoud. Indien er geen herstructurering aangekondigd was geweest, zou deze week die de 23ste eindigt, de laatste productieweek van 2006 zijn geweest.
Arbeidersmilitanten hebben een kerstfeest georganiseerd voor de arbeiders van VW en de onderaannemersfirma’s, en hun families. Iedereen die de strijd wil steunen is welkom.
Syndicale militanten hebben gedurende uren gewerkt aan de voorbereiding van de koude schotel en de desserts en decoreerden de kantine waar het feest plaats vindt. Sinds enkel dagen heeft een groep scouts zich aangemeld om te helpen met de voorbereiding van het feest: ze hebben marsepein verkocht en de opbrengt van de verkoop gaat naar de cadeautjes voor de kinderen van de arbeiders die naar het feest komen. Aan de ingang van de fabriek zorgt de kerstman voor het onthaal en begeleidt de gasten naar de kantine. Het is toch niet elke dag dat men de kerstman in de fabriek ziet!
De ouders zijn gekomen voor een gezellig samenzijn met hun collega’s maar de kinderen vooral voor het feest vóór de maaltijd. De clown en zijn drie honden was ongetwijfeld de grootste attractie van de namiddag; hij wist onmiddellijk de aandacht van groot en klein te trekken. De zaal hield gedurende drie kwartier de adem in. Hij had niet de tijd om een vrijwilliger te vragen om te helpen bij zijn goocheltrucs want onmiddellijk gingen een tiental handjes de hoogte in. Die clown is eigenlijk één van de 5.200 arbeiders van VW wiens job bedreigd wordt door de herstructurering.
Toen het avondmaal begon, kwam een groep Marokkaanse muzikanten de zaal binnen met trompetten, tamboeren en andere instrumenten waarvan ik de naam niet ken. Een folkzanger sloot het feest af; een dakloze die al eens naar het piket gekomen was om de stakers een hart onder de riem te steken.
Ondanks het feest bleef een groep militanten aan het piket de wacht houden. Er moet gezegd dat de spanning te snijden was. De avond voordien heeft men ploegbazen moeten wegjagen die hun werk wilden hervatten. De directie wilde het conflict zo snel mogelijk stoppen en verhoogt de druk om een symbolische werkhervatting voor de eindejaarsfeesten te bekomen. Het gerucht gaat de ronde dat de directie een akkoord had afgesloten met de gemeentelijke autoriteiten (en dus met de lokale politie) om de tenten aan het piket weg te nemen tijdens het kerstweekend!
Was de syndicale delegatie hiervan op de hoogte? Zo niet, hoe komt dat? Zo ja, waarom heeft ze dan niet gereageerd? Zal er een algemene vergadering georganiseerd worden vóór het referendum over de werkhervatting? Dat is een vraag die vele syndicale militanten zich stellen. En aan het piket zijn een aantal ‘harde’ militanten niet bereid om hun valies zo snel te pakken.
Guy Van Sinoy
Une Autre Gauche
Arbeidersmilitanten hebben een kerstfeest georganiseerd voor de arbeiders van VW en de onderaannemersfirma’s, en hun families. Iedereen die de strijd wil steunen is welkom.
Syndicale militanten hebben gedurende uren gewerkt aan de voorbereiding van de koude schotel en de desserts en decoreerden de kantine waar het feest plaats vindt. Sinds enkel dagen heeft een groep scouts zich aangemeld om te helpen met de voorbereiding van het feest: ze hebben marsepein verkocht en de opbrengt van de verkoop gaat naar de cadeautjes voor de kinderen van de arbeiders die naar het feest komen. Aan de ingang van de fabriek zorgt de kerstman voor het onthaal en begeleidt de gasten naar de kantine. Het is toch niet elke dag dat men de kerstman in de fabriek ziet!
De ouders zijn gekomen voor een gezellig samenzijn met hun collega’s maar de kinderen vooral voor het feest vóór de maaltijd. De clown en zijn drie honden was ongetwijfeld de grootste attractie van de namiddag; hij wist onmiddellijk de aandacht van groot en klein te trekken. De zaal hield gedurende drie kwartier de adem in. Hij had niet de tijd om een vrijwilliger te vragen om te helpen bij zijn goocheltrucs want onmiddellijk gingen een tiental handjes de hoogte in. Die clown is eigenlijk één van de 5.200 arbeiders van VW wiens job bedreigd wordt door de herstructurering.
Toen het avondmaal begon, kwam een groep Marokkaanse muzikanten de zaal binnen met trompetten, tamboeren en andere instrumenten waarvan ik de naam niet ken. Een folkzanger sloot het feest af; een dakloze die al eens naar het piket gekomen was om de stakers een hart onder de riem te steken.
Ondanks het feest bleef een groep militanten aan het piket de wacht houden. Er moet gezegd dat de spanning te snijden was. De avond voordien heeft men ploegbazen moeten wegjagen die hun werk wilden hervatten. De directie wilde het conflict zo snel mogelijk stoppen en verhoogt de druk om een symbolische werkhervatting voor de eindejaarsfeesten te bekomen. Het gerucht gaat de ronde dat de directie een akkoord had afgesloten met de gemeentelijke autoriteiten (en dus met de lokale politie) om de tenten aan het piket weg te nemen tijdens het kerstweekend!
Was de syndicale delegatie hiervan op de hoogte? Zo niet, hoe komt dat? Zo ja, waarom heeft ze dan niet gereageerd? Zal er een algemene vergadering georganiseerd worden vóór het referendum over de werkhervatting? Dat is een vraag die vele syndicale militanten zich stellen. En aan het piket zijn een aantal ‘harde’ militanten niet bereid om hun valies zo snel te pakken.
Guy Van Sinoy
Une Autre Gauche
24.12.06
Het Nieuwsblad: "VW-personeel geeft kerstfeest voor kinderen in fabrieksgebouwen"
Het Nieuwsblad schrijft:
"Aan de poorten van Volkswagen Vorst is het nog altijd een klein beetje Bagdad. Uitgebrande autowrakken domineren er het straatbeeld. Maar gisteren verzachtte het gejoel van honderd kinderen op het kerstfeest de aanblik. Jean-Claude Piette - 56 en hopelijk volgend jaar met brugpensioen - is de initiatiefnemer. ,,Ik wilde nog eens iedereen samenbrengen. Nee, aan de directie heb ik geen toestemming gevraagd voor dit feest maar toen ze ervan hoorde, heeft ze wel meteen koffiekoeken besteld.'' Zo'n kerstfeest betaal je natuurlijk niet uit eigen portemonnee. Met de hoed in de hand rondgaan bij de middenstand dus. En dat was een kolfje naar de hand van Raf Verbeke, een ervaringsdeskundige op het vlak van solidariteitsacties.
,,Midden de jaren negentig was ik vakbondsafgevaardigde bij het Gentse buizenbedrijf Carnoy. Het rommelde toen en wij konden voor onze acties rekenen op de solidariteit van VW. Wanneer in 1996 onderzoeksrechter Connerotte van de zaak Dutroux werd gehaald, was Volkswagen Vorst het allereerste bedrijf om het werk neer te leggen. Wij deden meteen hetzelfde en zo is toen eigenlijk heel de witte beweging op gang gekomen.''
"Op 6 december hield Verbeke al een sinterklaasfeest voor Volkswagen. Ook toen ging hij al geschenken ronselen. Vorige week trok hij weer op pad, deze keer voor kerstcadeaus. ,,Maar deze keer gaven de mensen niet meer zo vlot. Er waren opmerkingen over de hoge ontslagpremies. Men lijkt al vergeten dat het Volkswagen-personeel niet zelf gekozen heeft voor die afslankingen.''
Toch werd uiteindelijk nog genoeg opgehaald voor een mooi kerstfeest. Buiten aan de poort wacht een Kerstman de kinderen op. Een van hen begint hartgrondig te wenen wanneer de man met de baard haar chocolade geeft. ,,Mijn dochtertje Fatima is bang gemaakt door haar oudere broers, die vertelden dat de kerstman de kinderen in een zak steekt'', zegt de vader. ,,Ik heb haar verteld dat alleen Sinterklaas dat doet maar blijkbaar gelooft Fatima liever haar broers.''
Het kerstfeest vindt plaats in de refter op de eerste verdieping. Op weg daarheen staan om de vijf meter vakbondsmensen, die erop letten dat niemand de rest van de fabriek bezoekt want dat blijft verboden terrein. Ook Bruno Nachtegaele staat in dat rijtje, zij het verkleed als Kerstman. ,,Mijn moeder had nog zo'n pak in de kast hangen.''
Nachtegaele deelt Oxfamchocolade uit. Hij is 42 en werkt al 21 jaar bij VW. Hij tekende niet in op de nochtans zeer loyale premie voor wie vrijwillig opstapt. ,,De helft van die premie gaat toch terug naar de belastingen.'' Net voor het binnengaan van de refter bots je op een muur waarop de Volkswagenwerknemers allerlei zoekertjes en te koop-aanbiedingen pleegden op te hangen. Er prijken opvallend veel Volkswagens tussen: een SDI aan 6.300 euro en een Cabriolet aan 5.500 euro. Maar evengoed een koersfiets Eddy Merckx aan 1.600 euro.
In de refter is vooraan plaats gemaakt voor een bijzondere circusshow. ,,Ik ben Circus Ficelle'', zegt de als clown geschminkte Patrick Bresoux. ,,Zo heb ik tenminste constant een lach op mijn gezicht. In werkelijkheid ben ik doodongelukkig want ik heb hier 21 jaar gewerkt en nu zetten ze mij allicht aan de deur.'' Er loopt nog meer gekostumeerd volk rond in de refter. Scouts bijvoorbeeld, die een steunactie hebben opgezet en cadeautjes willen uitdelen. Onder andere aan Romain en Marvin, de kinderen van Patrick Vilain. ,,Ik ben hier op mijn negentiende beginnen werken en 23 jaar later vlieg ik misschien buiten. Toch koester ik nog hoop dat het weer goed komt. Daarom ben ik niet gezwicht voor de vette ontslagpremie. Ik zou graag blijven. Misschien komt het allemaal nog wel goed. En wie weet kunnen mijn kinderen hier dan ook nog komen werken.''
Terwijl het feest voortgaat, worden buiten aan de stakersposten nog wat paletten op het vuur gegooid. Ook deze nacht zullen de militanten weer waken. De directie wil op 8 januari de fabriek weer opstarten. Maar aan de poort praten ze vooral over het referendum van 4 januari. ,,Dan beslissen we of ze de band weer mogen laten draaien of niet.''
Bron: Nieuwsblad
"Aan de poorten van Volkswagen Vorst is het nog altijd een klein beetje Bagdad. Uitgebrande autowrakken domineren er het straatbeeld. Maar gisteren verzachtte het gejoel van honderd kinderen op het kerstfeest de aanblik. Jean-Claude Piette - 56 en hopelijk volgend jaar met brugpensioen - is de initiatiefnemer. ,,Ik wilde nog eens iedereen samenbrengen. Nee, aan de directie heb ik geen toestemming gevraagd voor dit feest maar toen ze ervan hoorde, heeft ze wel meteen koffiekoeken besteld.'' Zo'n kerstfeest betaal je natuurlijk niet uit eigen portemonnee. Met de hoed in de hand rondgaan bij de middenstand dus. En dat was een kolfje naar de hand van Raf Verbeke, een ervaringsdeskundige op het vlak van solidariteitsacties.
,,Midden de jaren negentig was ik vakbondsafgevaardigde bij het Gentse buizenbedrijf Carnoy. Het rommelde toen en wij konden voor onze acties rekenen op de solidariteit van VW. Wanneer in 1996 onderzoeksrechter Connerotte van de zaak Dutroux werd gehaald, was Volkswagen Vorst het allereerste bedrijf om het werk neer te leggen. Wij deden meteen hetzelfde en zo is toen eigenlijk heel de witte beweging op gang gekomen.''
"Op 6 december hield Verbeke al een sinterklaasfeest voor Volkswagen. Ook toen ging hij al geschenken ronselen. Vorige week trok hij weer op pad, deze keer voor kerstcadeaus. ,,Maar deze keer gaven de mensen niet meer zo vlot. Er waren opmerkingen over de hoge ontslagpremies. Men lijkt al vergeten dat het Volkswagen-personeel niet zelf gekozen heeft voor die afslankingen.''
Toch werd uiteindelijk nog genoeg opgehaald voor een mooi kerstfeest. Buiten aan de poort wacht een Kerstman de kinderen op. Een van hen begint hartgrondig te wenen wanneer de man met de baard haar chocolade geeft. ,,Mijn dochtertje Fatima is bang gemaakt door haar oudere broers, die vertelden dat de kerstman de kinderen in een zak steekt'', zegt de vader. ,,Ik heb haar verteld dat alleen Sinterklaas dat doet maar blijkbaar gelooft Fatima liever haar broers.''
Het kerstfeest vindt plaats in de refter op de eerste verdieping. Op weg daarheen staan om de vijf meter vakbondsmensen, die erop letten dat niemand de rest van de fabriek bezoekt want dat blijft verboden terrein. Ook Bruno Nachtegaele staat in dat rijtje, zij het verkleed als Kerstman. ,,Mijn moeder had nog zo'n pak in de kast hangen.''
Nachtegaele deelt Oxfamchocolade uit. Hij is 42 en werkt al 21 jaar bij VW. Hij tekende niet in op de nochtans zeer loyale premie voor wie vrijwillig opstapt. ,,De helft van die premie gaat toch terug naar de belastingen.'' Net voor het binnengaan van de refter bots je op een muur waarop de Volkswagenwerknemers allerlei zoekertjes en te koop-aanbiedingen pleegden op te hangen. Er prijken opvallend veel Volkswagens tussen: een SDI aan 6.300 euro en een Cabriolet aan 5.500 euro. Maar evengoed een koersfiets Eddy Merckx aan 1.600 euro.
In de refter is vooraan plaats gemaakt voor een bijzondere circusshow. ,,Ik ben Circus Ficelle'', zegt de als clown geschminkte Patrick Bresoux. ,,Zo heb ik tenminste constant een lach op mijn gezicht. In werkelijkheid ben ik doodongelukkig want ik heb hier 21 jaar gewerkt en nu zetten ze mij allicht aan de deur.'' Er loopt nog meer gekostumeerd volk rond in de refter. Scouts bijvoorbeeld, die een steunactie hebben opgezet en cadeautjes willen uitdelen. Onder andere aan Romain en Marvin, de kinderen van Patrick Vilain. ,,Ik ben hier op mijn negentiende beginnen werken en 23 jaar later vlieg ik misschien buiten. Toch koester ik nog hoop dat het weer goed komt. Daarom ben ik niet gezwicht voor de vette ontslagpremie. Ik zou graag blijven. Misschien komt het allemaal nog wel goed. En wie weet kunnen mijn kinderen hier dan ook nog komen werken.''
Terwijl het feest voortgaat, worden buiten aan de stakersposten nog wat paletten op het vuur gegooid. Ook deze nacht zullen de militanten weer waken. De directie wil op 8 januari de fabriek weer opstarten. Maar aan de poort praten ze vooral over het referendum van 4 januari. ,,Dan beslissen we of ze de band weer mogen laten draaien of niet.''
Bron: Nieuwsblad
22.12.06
Dagboek van aan VW. 20 en 21 december
Op 20 en 21 december onderhandelden de directie en de syndicale organisaties over de brugpensioenen. De locatie van de onderhandelingen is gewijzigd van Groot-Bijgaarden naar Diegem, maar de arbeiders van de onderaannemers zijn niettemin toch ter plaatse om er aan te herinneren dat er voor hen nog steeds niets geregeld is en dat ook zij recht hebben op een sociaal plan. Wat zal er met hen gebeuren?
Wat betreft het brugpensioen is de gebruikelijke norm dat de bruggepensioneerde enerzijds een werkloosheidsuitkering krijgt van een gezinshoofd en anderzijds een patronale bijdrage die overeenkomt met de helft van het verschil tussen de werkloosheidsuitkering en het laatste loon. Weliswaar afhankelijk van de krachtsverhouding ten gunste van de arbeiders en de financiële mogelijkheden van de werkgever, kan dit minimum aanzienlijk verhoogd worden. Op die manier hebben de sociale plannen die bij Michelin of bij Renault onderhandeld werden, geleid tot een voordeliger systeem van burgpensioen dan het minimum dat voorzien is in de wet.
Bij het failliet van Forges de Clabecq daarentegen moesten de bruggepensioneerden zich tevreden stellen met een minimum en de afgedankte arbeiders hebben een premie gekregen van 125 euro (bruto!) per maand bovenop hun werkloosheidsuitkering. Alhoewel de handelsrechtbank van Nijvel een vonnis had geveld volgens het welke de arbeiders prioritaire schuldeiser werden, heeft de Région wallonne (die de leiding van het bedrijf sinds enkele jaren verzekerde) akkoorden afgesloten met de banken om hen toe te laten het overblijvende geld op te strijken.
In 1993, tijdens de sluiting van de sigarettenfabriek Philip Morris in Elsene, had deze Amerikaanse multinational die haar imago niet wilde schaden, een belangrijke budgettaire enveloppe voorzien om een degelijk sociaal plan te verzekeren voor de 200 arbeiders die hun job verloren. De duur van de (niet gepresteerde) vooropzeg van de arbeiders werd verlengd zodat die van de bedienden benaderd werd. De bruggepensioneerden hadden een toeslag van de patroon bekomen waardoor 90% van hun laatste nettoloon verzekerd werd tot de pensioenleeftijd. De afgedankte arbeiders hadden op het einde van hun vooropzeg recht op een toelage van de patroon boven op de werkloosheidsuitkering zodat ze een inkomen behielden van 90% van hun laatste nettoloon gedurende een periode gelijk aan hun vooropzeg. En arbeiders die een job vonden in een ander bedrijf maar met een lager loon, behielden hun toeslag zodat ze 90% van hun laatste nettoloon hadden. Met als gevolg dat een arbeider met een tiental jaren anciënniteit ongeveer een loonbehoud had gedurende 3 à 4 jaar.
Het is belangrijk deze precedenten in herinnering te brengen want het resultaat van de onderhandelingen over het brugpensioen bij VW wordt bijna unaniem (patroons, vakbonden, regering) omschreven als “historisch”. De bruggepensioneerden van VW behouden een inkomen dat 80% van hun laatste loon garandeert, plus bijpassing (om voor diegenen die op 50 jaar vertrekken een soortgelijke loopbaan te garanderen als diegene die bruggepensioneerd zijn op 57 jarige leeftijd).
Dat is ongetwijfeld een goed akkoord voor de bruggepensioneerden, en dit om verschillende redenen. Enerzijds hebben de syndicale organisaties alles gezet op het bekomen van de vertrekpremies (vrijwilligers of bruggepensioneerden) en niet op de strijd voor het behoud van de arbeidsplaatsen. Anderzijds heeft VW een grote budgettaire enveloppe voorzien die te vergelijken is met wat gewoonlijk in Duitsland onderhandeld wordt.
Dit akkoord voor de brugpensioenen bij VW Vorst valt niet in goede aarde bij de regering Verhofstadt omdat het niet echt strookt met het Generatiepact waarin men brugpensioenen wil afschaffen en de oudere werknemers die hun job verliezen wil dwingen om het even welke andere job onder om het even welke voorwaarden te aanvaarden. Het is voor Verhofstadt niet ongevaarlijk om de brugpensioenen bij VW frontaal aan te vallen, en dit enkele maanden voor de verkiezingen. Des te meer omdat alle modaliteiten van dit pact (onder meer de definitie van zwaar beroep) nog niet afgerond zijn.
Maar als we de vertrouwelijke context zien binnen dewelke de onderhandelingen over het interprofessioneel akkoord verlopen, en de inhoud van de voorstellen (nieuwe verlaging van de patronale lasten), dan vrezen we dat de syndicale bureaucratie uiteindelijk de beste bondgenoot is van de regering bij de uitvoering van het generatiepact.
Over de onderhandelingen betreffende het brugpensioen bij VW zou er begin januari een referendum georganiseerd worden om te beslissen over de werkhervatting van 8 januari. Alvorens te beslissen over de werkhervatting, zouden de arbeiders eerst een algemene vergadering moeten kunnen organiseren om zich uit te spreken over de inhoud van de voorakkoorden over het brugpensioen en de premies voor vrijwillig vertrek.
Bovendien werden de onderhandelingen niet beëindigd; er werd nog niets onderhandeld voor diegenen die blijven. Op de vergadering van het ABVV-bedrijfscomité van donderdagmiddag 21 december (met alle effectieve en plaatsvervangende afgevaardigden van het ABVV) was de discussie erg levendig omdat een deel van de militanten een algemene vergadering eiste alvorens er een referendum georganiseerd wordt. Bovendien is het aantal arbeiders voor 2007 opnieuw op tafel komen te liggen: 2.200 of 3.000 met technische werkloosheid?
Had men niet beter voordien gediscussieerd over de arbeidsomstandigheden en de lonen voor zij die blijven alvorens te onderhandelen over de vertrekpremies en de brugpensioenen?
Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)
Herinnering
zaterdag 23 december: solidariteitsfeest
Vanaf 14u in de refter van VW Vorst
Een initiatief van het Steuncomité i.s.m de syndicale delegatie
voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers
Koud buffet en muzikale animatie
Meer info bij Daniel Lebleu (0477/ 374 564)
Wat betreft het brugpensioen is de gebruikelijke norm dat de bruggepensioneerde enerzijds een werkloosheidsuitkering krijgt van een gezinshoofd en anderzijds een patronale bijdrage die overeenkomt met de helft van het verschil tussen de werkloosheidsuitkering en het laatste loon. Weliswaar afhankelijk van de krachtsverhouding ten gunste van de arbeiders en de financiële mogelijkheden van de werkgever, kan dit minimum aanzienlijk verhoogd worden. Op die manier hebben de sociale plannen die bij Michelin of bij Renault onderhandeld werden, geleid tot een voordeliger systeem van burgpensioen dan het minimum dat voorzien is in de wet.
Bij het failliet van Forges de Clabecq daarentegen moesten de bruggepensioneerden zich tevreden stellen met een minimum en de afgedankte arbeiders hebben een premie gekregen van 125 euro (bruto!) per maand bovenop hun werkloosheidsuitkering. Alhoewel de handelsrechtbank van Nijvel een vonnis had geveld volgens het welke de arbeiders prioritaire schuldeiser werden, heeft de Région wallonne (die de leiding van het bedrijf sinds enkele jaren verzekerde) akkoorden afgesloten met de banken om hen toe te laten het overblijvende geld op te strijken.
In 1993, tijdens de sluiting van de sigarettenfabriek Philip Morris in Elsene, had deze Amerikaanse multinational die haar imago niet wilde schaden, een belangrijke budgettaire enveloppe voorzien om een degelijk sociaal plan te verzekeren voor de 200 arbeiders die hun job verloren. De duur van de (niet gepresteerde) vooropzeg van de arbeiders werd verlengd zodat die van de bedienden benaderd werd. De bruggepensioneerden hadden een toeslag van de patroon bekomen waardoor 90% van hun laatste nettoloon verzekerd werd tot de pensioenleeftijd. De afgedankte arbeiders hadden op het einde van hun vooropzeg recht op een toelage van de patroon boven op de werkloosheidsuitkering zodat ze een inkomen behielden van 90% van hun laatste nettoloon gedurende een periode gelijk aan hun vooropzeg. En arbeiders die een job vonden in een ander bedrijf maar met een lager loon, behielden hun toeslag zodat ze 90% van hun laatste nettoloon hadden. Met als gevolg dat een arbeider met een tiental jaren anciënniteit ongeveer een loonbehoud had gedurende 3 à 4 jaar.
Het is belangrijk deze precedenten in herinnering te brengen want het resultaat van de onderhandelingen over het brugpensioen bij VW wordt bijna unaniem (patroons, vakbonden, regering) omschreven als “historisch”. De bruggepensioneerden van VW behouden een inkomen dat 80% van hun laatste loon garandeert, plus bijpassing (om voor diegenen die op 50 jaar vertrekken een soortgelijke loopbaan te garanderen als diegene die bruggepensioneerd zijn op 57 jarige leeftijd).
Dat is ongetwijfeld een goed akkoord voor de bruggepensioneerden, en dit om verschillende redenen. Enerzijds hebben de syndicale organisaties alles gezet op het bekomen van de vertrekpremies (vrijwilligers of bruggepensioneerden) en niet op de strijd voor het behoud van de arbeidsplaatsen. Anderzijds heeft VW een grote budgettaire enveloppe voorzien die te vergelijken is met wat gewoonlijk in Duitsland onderhandeld wordt.
Dit akkoord voor de brugpensioenen bij VW Vorst valt niet in goede aarde bij de regering Verhofstadt omdat het niet echt strookt met het Generatiepact waarin men brugpensioenen wil afschaffen en de oudere werknemers die hun job verliezen wil dwingen om het even welke andere job onder om het even welke voorwaarden te aanvaarden. Het is voor Verhofstadt niet ongevaarlijk om de brugpensioenen bij VW frontaal aan te vallen, en dit enkele maanden voor de verkiezingen. Des te meer omdat alle modaliteiten van dit pact (onder meer de definitie van zwaar beroep) nog niet afgerond zijn.
Maar als we de vertrouwelijke context zien binnen dewelke de onderhandelingen over het interprofessioneel akkoord verlopen, en de inhoud van de voorstellen (nieuwe verlaging van de patronale lasten), dan vrezen we dat de syndicale bureaucratie uiteindelijk de beste bondgenoot is van de regering bij de uitvoering van het generatiepact.
Over de onderhandelingen betreffende het brugpensioen bij VW zou er begin januari een referendum georganiseerd worden om te beslissen over de werkhervatting van 8 januari. Alvorens te beslissen over de werkhervatting, zouden de arbeiders eerst een algemene vergadering moeten kunnen organiseren om zich uit te spreken over de inhoud van de voorakkoorden over het brugpensioen en de premies voor vrijwillig vertrek.
Bovendien werden de onderhandelingen niet beëindigd; er werd nog niets onderhandeld voor diegenen die blijven. Op de vergadering van het ABVV-bedrijfscomité van donderdagmiddag 21 december (met alle effectieve en plaatsvervangende afgevaardigden van het ABVV) was de discussie erg levendig omdat een deel van de militanten een algemene vergadering eiste alvorens er een referendum georganiseerd wordt. Bovendien is het aantal arbeiders voor 2007 opnieuw op tafel komen te liggen: 2.200 of 3.000 met technische werkloosheid?
Had men niet beter voordien gediscussieerd over de arbeidsomstandigheden en de lonen voor zij die blijven alvorens te onderhandelen over de vertrekpremies en de brugpensioenen?
Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)
Herinnering
zaterdag 23 december: solidariteitsfeest
Vanaf 14u in de refter van VW Vorst
Een initiatief van het Steuncomité i.s.m de syndicale delegatie
voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers
Koud buffet en muzikale animatie
Meer info bij Daniel Lebleu (0477/ 374 564)
21.12.06
Dagboek van aan VW. Dinsdag 19 december
De onderhandelingsmarathon tussen de directie van VW en de vakbonden wordt verder gezet. Deze dinsdag gaan de onderhandelingen over de bedragen van het brugpensioen.
Aan het piket voor de “201”, de hoofdingang, staan ‘s avonds een honderdtal arbeiders. De koude snijdt en iedereen probeert een plaats te vinden naast het palettenvuur dat nu sinds één maand brandt. Er staan militanten die we dikwijls zien maar ook andere arbeiders die nieuws komen halen over de vorderingen van de onderhandelingen.
De arbeiders van ISS, de onderhoudsfirma voor de schoonmaak van de lokalen en de technische installaties, zijn talrijker dan gewoonlijk. Het gerucht doet de ronde dat er in 2007 slechts één ploeg zou werken in de tolerie. Daardoor dreigen er ook arbeidsplaatsen bij de onderhoudsfirma te verdwijnen. Wat zal er met deze afgedankte arbeiders gebeuren? Sommigen vinden dat het te vroeg is om over een sociaal luik te onderhandelen en dat het beter is de exacte ontslagcijfers te kennen. Anderen vinden dat er morgen een delegatie gestuurd moet worden naar de zaal waar de onderhandelingen plaats vinden om voor de deur te protesteren “zodat ze ons niet vergeten”.
Jean-Claude, een VW-arbeider, komt aan in de bus van het Steuncomité met een hele stapel uitnodigingen voor het kerstfeest dat zaterdag 23 december vanaf 14u georganiseerd wordt in de refter van het bedrijf. Het feest wordt georganiseerd door het Steuncomité en de syndicale delegatie voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers. Er wordt een (gratis) koud buffet voorzien en muzikale animatie (Dakka Marrakchya, Marlen, Away, Asimil). Voor meer informatie, contacteer Daniel Lebleu (0477/ 374 564).
We maken de ronde van de onderaannemers om de laatste informatie te verzamelen en de uitnodiging voor het kerstfeest uit te delen.
Bij Schedl in Vorst wordt het piket van de ACV-militanten nog altijd goed bevolkt. De onderhandelingen met de directie zijn begonnen. De delegatie wil 20 arbeiders aan het werk houden terwijl de directie er…5 wil houden! In 2006 werkten bij Schedl een veertigtal arbeiders (bedienden en kaders inbegrepen). Er wordt onderhandeld over een sociaal luik voor diegenen die het bedrijf moeten verlaten.
Als we bij Arvin Meritor aankomen, merken we dat de tent van de arbeiders voor de poort totaal duister is. In de loop van de dag is de generator die de elektriciteit leverde, uitgevallen. De arbeiders staan allemaal rond het vuur. Er is er één die ons meldt dat de temperatuur gezakt is tot -1. Een Marokkaanse syndicale militant legt uit dat er waarschijnlijk een 15-tal jobs zullen verdwijnen bij de arbeiders die een contract van onbepaalde duur hebben. De interim-arbeiders zijn al vertrokken. Er zijn relatief weinig arbeiders met een leeftijd om op brugpensioen te kunnen gaan.
Bij Faurecia spelen een 10-tal arbeiders met de kaarten in de kantine. Omdat Faurecia bijna exclusief gericht is op de binnenbekleding van de deuren van de Golf, werd een sluiting aangekondigd. De onderhandelingen met de lokale directie (een zetel van een Franse multinational die behoort tot PSA) zijn aan de gang. Maar er is geen enkele syndicale afgevaardigde om ons meer uitleg te geven.
De uitnodigingen voor het feest van 23 december werden aan de piketten gelegd van de onderaannemersbedrijven waar de grote meerderheid van de mensen van buitenlandse afkomst zijn.
Guy Van Sinoy ( Une Autre Gauche)
Aan het piket voor de “201”, de hoofdingang, staan ‘s avonds een honderdtal arbeiders. De koude snijdt en iedereen probeert een plaats te vinden naast het palettenvuur dat nu sinds één maand brandt. Er staan militanten die we dikwijls zien maar ook andere arbeiders die nieuws komen halen over de vorderingen van de onderhandelingen.
De arbeiders van ISS, de onderhoudsfirma voor de schoonmaak van de lokalen en de technische installaties, zijn talrijker dan gewoonlijk. Het gerucht doet de ronde dat er in 2007 slechts één ploeg zou werken in de tolerie. Daardoor dreigen er ook arbeidsplaatsen bij de onderhoudsfirma te verdwijnen. Wat zal er met deze afgedankte arbeiders gebeuren? Sommigen vinden dat het te vroeg is om over een sociaal luik te onderhandelen en dat het beter is de exacte ontslagcijfers te kennen. Anderen vinden dat er morgen een delegatie gestuurd moet worden naar de zaal waar de onderhandelingen plaats vinden om voor de deur te protesteren “zodat ze ons niet vergeten”.
Jean-Claude, een VW-arbeider, komt aan in de bus van het Steuncomité met een hele stapel uitnodigingen voor het kerstfeest dat zaterdag 23 december vanaf 14u georganiseerd wordt in de refter van het bedrijf. Het feest wordt georganiseerd door het Steuncomité en de syndicale delegatie voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers. Er wordt een (gratis) koud buffet voorzien en muzikale animatie (Dakka Marrakchya, Marlen, Away, Asimil). Voor meer informatie, contacteer Daniel Lebleu (0477/ 374 564).
We maken de ronde van de onderaannemers om de laatste informatie te verzamelen en de uitnodiging voor het kerstfeest uit te delen.
Bij Schedl in Vorst wordt het piket van de ACV-militanten nog altijd goed bevolkt. De onderhandelingen met de directie zijn begonnen. De delegatie wil 20 arbeiders aan het werk houden terwijl de directie er…5 wil houden! In 2006 werkten bij Schedl een veertigtal arbeiders (bedienden en kaders inbegrepen). Er wordt onderhandeld over een sociaal luik voor diegenen die het bedrijf moeten verlaten.
Als we bij Arvin Meritor aankomen, merken we dat de tent van de arbeiders voor de poort totaal duister is. In de loop van de dag is de generator die de elektriciteit leverde, uitgevallen. De arbeiders staan allemaal rond het vuur. Er is er één die ons meldt dat de temperatuur gezakt is tot -1. Een Marokkaanse syndicale militant legt uit dat er waarschijnlijk een 15-tal jobs zullen verdwijnen bij de arbeiders die een contract van onbepaalde duur hebben. De interim-arbeiders zijn al vertrokken. Er zijn relatief weinig arbeiders met een leeftijd om op brugpensioen te kunnen gaan.
Bij Faurecia spelen een 10-tal arbeiders met de kaarten in de kantine. Omdat Faurecia bijna exclusief gericht is op de binnenbekleding van de deuren van de Golf, werd een sluiting aangekondigd. De onderhandelingen met de lokale directie (een zetel van een Franse multinational die behoort tot PSA) zijn aan de gang. Maar er is geen enkele syndicale afgevaardigde om ons meer uitleg te geven.
De uitnodigingen voor het feest van 23 december werden aan de piketten gelegd van de onderaannemersbedrijven waar de grote meerderheid van de mensen van buitenlandse afkomst zijn.
Guy Van Sinoy ( Une Autre Gauche)
19.12.06
Na het succes van het Sinterklaasfeest: eindejaarsfeest
Na het succes van het Sinterklaasfeest
Eindejaarsfeest
van alle arbeiders, bedienden en kaders en hun familie
van VW en de onderaannemers
Het steuncomité ism de delegatie van VW organiseert op
zaterdag 23 december om 14 een eindejaarsfeest !
programma:
14u: vrij podium ( met ‘Dakka marrakchya’, Marlen, Away, Asimil, …)
17u: koud buffet en dessert
Contactpersonen: Raf Verbeke, carineraf@telenet.be, 0497/ 23 07 60 of
Daniel Lebleu, 0477/ 374 564 (Franstalig)
Inschrijvingen (bij voorkeur): Jean-Claude Piette (0487/16 31 88)
Eindejaarsfeest
van alle arbeiders, bedienden en kaders en hun familie
van VW en de onderaannemers
Het steuncomité ism de delegatie van VW organiseert op
zaterdag 23 december om 14 een eindejaarsfeest !
programma:
14u: vrij podium ( met ‘Dakka marrakchya’, Marlen, Away, Asimil, …)
17u: koud buffet en dessert
Contactpersonen: Raf Verbeke, carineraf@telenet.be, 0497/ 23 07 60 of
Daniel Lebleu, 0477/ 374 564 (Franstalig)
Inschrijvingen (bij voorkeur): Jean-Claude Piette (0487/16 31 88)
Abonneren op:
Posts (Atom)