Dagboek van aan VW. Zaterdag 23 december

Gewoonlijk is de periode tussen Kerstmis en Nieuwjaar een verlofperiode voor de productiearbeiders (compensatiedagen wegens arbeidsduurvermindering worden naar deze periode verschoven) en maken de technische diensten hiervan gebruik voor het groot onderhoud. Indien er geen herstructurering aangekondigd was geweest, zou deze week die de 23ste eindigt, de laatste productieweek van 2006 zijn geweest.

Arbeidersmilitanten hebben een kerstfeest georganiseerd voor de arbeiders van VW en de onderaannemersfirma’s, en hun families. Iedereen die de strijd wil steunen is welkom.

Syndicale militanten hebben gedurende uren gewerkt aan de voorbereiding van de koude schotel en de desserts en decoreerden de kantine waar het feest plaats vindt. Sinds enkel dagen heeft een groep scouts zich aangemeld om te helpen met de voorbereiding van het feest: ze hebben marsepein verkocht en de opbrengt van de verkoop gaat naar de cadeautjes voor de kinderen van de arbeiders die naar het feest komen. Aan de ingang van de fabriek zorgt de kerstman voor het onthaal en begeleidt de gasten naar de kantine. Het is toch niet elke dag dat men de kerstman in de fabriek ziet!

De ouders zijn gekomen voor een gezellig samenzijn met hun collega’s maar de kinderen vooral voor het feest vóór de maaltijd. De clown en zijn drie honden was ongetwijfeld de grootste attractie van de namiddag; hij wist onmiddellijk de aandacht van groot en klein te trekken. De zaal hield gedurende drie kwartier de adem in. Hij had niet de tijd om een vrijwilliger te vragen om te helpen bij zijn goocheltrucs want onmiddellijk gingen een tiental handjes de hoogte in. Die clown is eigenlijk één van de 5.200 arbeiders van VW wiens job bedreigd wordt door de herstructurering.

Toen het avondmaal begon, kwam een groep Marokkaanse muzikanten de zaal binnen met trompetten, tamboeren en andere instrumenten waarvan ik de naam niet ken. Een folkzanger sloot het feest af; een dakloze die al eens naar het piket gekomen was om de stakers een hart onder de riem te steken.

Ondanks het feest bleef een groep militanten aan het piket de wacht houden. Er moet gezegd dat de spanning te snijden was. De avond voordien heeft men ploegbazen moeten wegjagen die hun werk wilden hervatten. De directie wilde het conflict zo snel mogelijk stoppen en verhoogt de druk om een symbolische werkhervatting voor de eindejaarsfeesten te bekomen. Het gerucht gaat de ronde dat de directie een akkoord had afgesloten met de gemeentelijke autoriteiten (en dus met de lokale politie) om de tenten aan het piket weg te nemen tijdens het kerstweekend!

Was de syndicale delegatie hiervan op de hoogte? Zo niet, hoe komt dat? Zo ja, waarom heeft ze dan niet gereageerd? Zal er een algemene vergadering georganiseerd worden vóór het referendum over de werkhervatting? Dat is een vraag die vele syndicale militanten zich stellen. En aan het piket zijn een aantal ‘harde’ militanten niet bereid om hun valies zo snel te pakken.

Guy Van Sinoy
Une Autre Gauche

Het Nieuwsblad: "VW-personeel geeft kerstfeest voor kinderen in fabrieksgebouwen"

Het Nieuwsblad schrijft:

"Aan de poorten van Volkswagen Vorst is het nog altijd een klein beetje Bagdad. Uitgebrande autowrakken domineren er het straatbeeld. Maar gisteren verzachtte het gejoel van honderd kinderen op het kerstfeest de aanblik. Jean-Claude Piette - 56 en hopelijk volgend jaar met brugpensioen - is de initiatiefnemer. ,,Ik wilde nog eens iedereen samenbrengen. Nee, aan de directie heb ik geen toestemming gevraagd voor dit feest maar toen ze ervan hoorde, heeft ze wel meteen koffiekoeken besteld.'' Zo'n kerstfeest betaal je natuurlijk niet uit eigen portemonnee. Met de hoed in de hand rondgaan bij de middenstand dus. En dat was een kolfje naar de hand van Raf Verbeke, een ervaringsdeskundige op het vlak van solidariteitsacties.

,,Midden de jaren negentig was ik vakbondsafgevaardigde bij het Gentse buizenbedrijf Carnoy. Het rommelde toen en wij konden voor onze acties rekenen op de solidariteit van VW. Wanneer in 1996 onderzoeksrechter Connerotte van de zaak Dutroux werd gehaald, was Volkswagen Vorst het allereerste bedrijf om het werk neer te leggen. Wij deden meteen hetzelfde en zo is toen eigenlijk heel de witte beweging op gang gekomen.''

"Op 6 december hield Verbeke al een sinterklaasfeest voor Volkswagen. Ook toen ging hij al geschenken ronselen. Vorige week trok hij weer op pad, deze keer voor kerstcadeaus. ,,Maar deze keer gaven de mensen niet meer zo vlot. Er waren opmerkingen over de hoge ontslagpremies. Men lijkt al vergeten dat het Volkswagen-personeel niet zelf gekozen heeft voor die afslankingen.''

Toch werd uiteindelijk nog genoeg opgehaald voor een mooi kerstfeest. Buiten aan de poort wacht een Kerstman de kinderen op. Een van hen begint hartgrondig te wenen wanneer de man met de baard haar chocolade geeft. ,,Mijn dochtertje Fatima is bang gemaakt door haar oudere broers, die vertelden dat de kerstman de kinderen in een zak steekt'', zegt de vader. ,,Ik heb haar verteld dat alleen Sinterklaas dat doet maar blijkbaar gelooft Fatima liever haar broers.''

Het kerstfeest vindt plaats in de refter op de eerste verdieping. Op weg daarheen staan om de vijf meter vakbondsmensen, die erop letten dat niemand de rest van de fabriek bezoekt want dat blijft verboden terrein. Ook Bruno Nachtegaele staat in dat rijtje, zij het verkleed als Kerstman. ,,Mijn moeder had nog zo'n pak in de kast hangen.''

Nachtegaele deelt Oxfamchocolade uit. Hij is 42 en werkt al 21 jaar bij VW. Hij tekende niet in op de nochtans zeer loyale premie voor wie vrijwillig opstapt. ,,De helft van die premie gaat toch terug naar de belastingen.'' Net voor het binnengaan van de refter bots je op een muur waarop de Volkswagenwerknemers allerlei zoekertjes en te koop-aanbiedingen pleegden op te hangen. Er prijken opvallend veel Volkswagens tussen: een SDI aan 6.300 euro en een Cabriolet aan 5.500 euro. Maar evengoed een koersfiets Eddy Merckx aan 1.600 euro.

In de refter is vooraan plaats gemaakt voor een bijzondere circusshow. ,,Ik ben Circus Ficelle'', zegt de als clown geschminkte Patrick Bresoux. ,,Zo heb ik tenminste constant een lach op mijn gezicht. In werkelijkheid ben ik doodongelukkig want ik heb hier 21 jaar gewerkt en nu zetten ze mij allicht aan de deur.'' Er loopt nog meer gekostumeerd volk rond in de refter. Scouts bijvoorbeeld, die een steunactie hebben opgezet en cadeautjes willen uitdelen. Onder andere aan Romain en Marvin, de kinderen van Patrick Vilain. ,,Ik ben hier op mijn negentiende beginnen werken en 23 jaar later vlieg ik misschien buiten. Toch koester ik nog hoop dat het weer goed komt. Daarom ben ik niet gezwicht voor de vette ontslagpremie. Ik zou graag blijven. Misschien komt het allemaal nog wel goed. En wie weet kunnen mijn kinderen hier dan ook nog komen werken.''

Terwijl het feest voortgaat, worden buiten aan de stakersposten nog wat paletten op het vuur gegooid. Ook deze nacht zullen de militanten weer waken. De directie wil op 8 januari de fabriek weer opstarten. Maar aan de poort praten ze vooral over het referendum van 4 januari. ,,Dan beslissen we of ze de band weer mogen laten draaien of niet.''

Bron: Nieuwsblad

Dagboek van aan VW. 20 en 21 december

Op 20 en 21 december onderhandelden de directie en de syndicale organisaties over de brugpensioenen. De locatie van de onderhandelingen is gewijzigd van Groot-Bijgaarden naar Diegem, maar de arbeiders van de onderaannemers zijn niettemin toch ter plaatse om er aan te herinneren dat er voor hen nog steeds niets geregeld is en dat ook zij recht hebben op een sociaal plan. Wat zal er met hen gebeuren?

Wat betreft het brugpensioen is de gebruikelijke norm dat de bruggepensioneerde enerzijds een werkloosheidsuitkering krijgt van een gezinshoofd en anderzijds een patronale bijdrage die overeenkomt met de helft van het verschil tussen de werkloosheidsuitkering en het laatste loon. Weliswaar afhankelijk van de krachtsverhouding ten gunste van de arbeiders en de financiële mogelijkheden van de werkgever, kan dit minimum aanzienlijk verhoogd worden. Op die manier hebben de sociale plannen die bij Michelin of bij Renault onderhandeld werden, geleid tot een voordeliger systeem van burgpensioen dan het minimum dat voorzien is in de wet.

Bij het failliet van Forges de Clabecq daarentegen moesten de bruggepensioneerden zich tevreden stellen met een minimum en de afgedankte arbeiders hebben een premie gekregen van 125 euro (bruto!) per maand bovenop hun werkloosheidsuitkering. Alhoewel de handelsrechtbank van Nijvel een vonnis had geveld volgens het welke de arbeiders prioritaire schuldeiser werden, heeft de Région wallonne (die de leiding van het bedrijf sinds enkele jaren verzekerde) akkoorden afgesloten met de banken om hen toe te laten het overblijvende geld op te strijken.

In 1993, tijdens de sluiting van de sigarettenfabriek Philip Morris in Elsene, had deze Amerikaanse multinational die haar imago niet wilde schaden, een belangrijke budgettaire enveloppe voorzien om een degelijk sociaal plan te verzekeren voor de 200 arbeiders die hun job verloren. De duur van de (niet gepresteerde) vooropzeg van de arbeiders werd verlengd zodat die van de bedienden benaderd werd. De bruggepensioneerden hadden een toeslag van de patroon bekomen waardoor 90% van hun laatste nettoloon verzekerd werd tot de pensioenleeftijd. De afgedankte arbeiders hadden op het einde van hun vooropzeg recht op een toelage van de patroon boven op de werkloosheidsuitkering zodat ze een inkomen behielden van 90% van hun laatste nettoloon gedurende een periode gelijk aan hun vooropzeg. En arbeiders die een job vonden in een ander bedrijf maar met een lager loon, behielden hun toeslag zodat ze 90% van hun laatste nettoloon hadden. Met als gevolg dat een arbeider met een tiental jaren anciënniteit ongeveer een loonbehoud had gedurende 3 à 4 jaar.

Het is belangrijk deze precedenten in herinnering te brengen want het resultaat van de onderhandelingen over het brugpensioen bij VW wordt bijna unaniem (patroons, vakbonden, regering) omschreven als “historisch”. De bruggepensioneerden van VW behouden een inkomen dat 80% van hun laatste loon garandeert, plus bijpassing (om voor diegenen die op 50 jaar vertrekken een soortgelijke loopbaan te garanderen als diegene die bruggepensioneerd zijn op 57 jarige leeftijd).

Dat is ongetwijfeld een goed akkoord voor de bruggepensioneerden, en dit om verschillende redenen. Enerzijds hebben de syndicale organisaties alles gezet op het bekomen van de vertrekpremies (vrijwilligers of bruggepensioneerden) en niet op de strijd voor het behoud van de arbeidsplaatsen. Anderzijds heeft VW een grote budgettaire enveloppe voorzien die te vergelijken is met wat gewoonlijk in Duitsland onderhandeld wordt.

Dit akkoord voor de brugpensioenen bij VW Vorst valt niet in goede aarde bij de regering Verhofstadt omdat het niet echt strookt met het Generatiepact waarin men brugpensioenen wil afschaffen en de oudere werknemers die hun job verliezen wil dwingen om het even welke andere job onder om het even welke voorwaarden te aanvaarden. Het is voor Verhofstadt niet ongevaarlijk om de brugpensioenen bij VW frontaal aan te vallen, en dit enkele maanden voor de verkiezingen. Des te meer omdat alle modaliteiten van dit pact (onder meer de definitie van zwaar beroep) nog niet afgerond zijn.

Maar als we de vertrouwelijke context zien binnen dewelke de onderhandelingen over het interprofessioneel akkoord verlopen, en de inhoud van de voorstellen (nieuwe verlaging van de patronale lasten), dan vrezen we dat de syndicale bureaucratie uiteindelijk de beste bondgenoot is van de regering bij de uitvoering van het generatiepact.

Over de onderhandelingen betreffende het brugpensioen bij VW zou er begin januari een referendum georganiseerd worden om te beslissen over de werkhervatting van 8 januari. Alvorens te beslissen over de werkhervatting, zouden de arbeiders eerst een algemene vergadering moeten kunnen organiseren om zich uit te spreken over de inhoud van de voorakkoorden over het brugpensioen en de premies voor vrijwillig vertrek.

Bovendien werden de onderhandelingen niet beëindigd; er werd nog niets onderhandeld voor diegenen die blijven. Op de vergadering van het ABVV-bedrijfscomité van donderdagmiddag 21 december (met alle effectieve en plaatsvervangende afgevaardigden van het ABVV) was de discussie erg levendig omdat een deel van de militanten een algemene vergadering eiste alvorens er een referendum georganiseerd wordt. Bovendien is het aantal arbeiders voor 2007 opnieuw op tafel komen te liggen: 2.200 of 3.000 met technische werkloosheid?

Had men niet beter voordien gediscussieerd over de arbeidsomstandigheden en de lonen voor zij die blijven alvorens te onderhandelen over de vertrekpremies en de brugpensioenen?

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)


Herinnering

zaterdag 23 december: solidariteitsfeest
Vanaf 14u in de refter van VW Vorst
Een initiatief van het Steuncomité i.s.m de syndicale delegatie
voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers
Koud buffet en muzikale animatie
Meer info bij Daniel Lebleu (0477/ 374 564)

Dagboek van aan VW. Dinsdag 19 december

De onderhandelingsmarathon tussen de directie van VW en de vakbonden wordt verder gezet. Deze dinsdag gaan de onderhandelingen over de bedragen van het brugpensioen.

Aan het piket voor de “201”, de hoofdingang, staan ‘s avonds een honderdtal arbeiders. De koude snijdt en iedereen probeert een plaats te vinden naast het palettenvuur dat nu sinds één maand brandt. Er staan militanten die we dikwijls zien maar ook andere arbeiders die nieuws komen halen over de vorderingen van de onderhandelingen.

De arbeiders van ISS, de onderhoudsfirma voor de schoonmaak van de lokalen en de technische installaties, zijn talrijker dan gewoonlijk. Het gerucht doet de ronde dat er in 2007 slechts één ploeg zou werken in de tolerie. Daardoor dreigen er ook arbeidsplaatsen bij de onderhoudsfirma te verdwijnen. Wat zal er met deze afgedankte arbeiders gebeuren? Sommigen vinden dat het te vroeg is om over een sociaal luik te onderhandelen en dat het beter is de exacte ontslagcijfers te kennen. Anderen vinden dat er morgen een delegatie gestuurd moet worden naar de zaal waar de onderhandelingen plaats vinden om voor de deur te protesteren “zodat ze ons niet vergeten”.

Jean-Claude, een VW-arbeider, komt aan in de bus van het Steuncomité met een hele stapel uitnodigingen voor het kerstfeest dat zaterdag 23 december vanaf 14u georganiseerd wordt in de refter van het bedrijf. Het feest wordt georganiseerd door het Steuncomité en de syndicale delegatie voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers. Er wordt een (gratis) koud buffet voorzien en muzikale animatie (Dakka Marrakchya, Marlen, Away, Asimil). Voor meer informatie, contacteer Daniel Lebleu (0477/ 374 564).

We maken de ronde van de onderaannemers om de laatste informatie te verzamelen en de uitnodiging voor het kerstfeest uit te delen.

Bij Schedl in Vorst wordt het piket van de ACV-militanten nog altijd goed bevolkt. De onderhandelingen met de directie zijn begonnen. De delegatie wil 20 arbeiders aan het werk houden terwijl de directie er…5 wil houden! In 2006 werkten bij Schedl een veertigtal arbeiders (bedienden en kaders inbegrepen). Er wordt onderhandeld over een sociaal luik voor diegenen die het bedrijf moeten verlaten.

Als we bij Arvin Meritor aankomen, merken we dat de tent van de arbeiders voor de poort totaal duister is. In de loop van de dag is de generator die de elektriciteit leverde, uitgevallen. De arbeiders staan allemaal rond het vuur. Er is er één die ons meldt dat de temperatuur gezakt is tot -1. Een Marokkaanse syndicale militant legt uit dat er waarschijnlijk een 15-tal jobs zullen verdwijnen bij de arbeiders die een contract van onbepaalde duur hebben. De interim-arbeiders zijn al vertrokken. Er zijn relatief weinig arbeiders met een leeftijd om op brugpensioen te kunnen gaan.

Bij Faurecia spelen een 10-tal arbeiders met de kaarten in de kantine. Omdat Faurecia bijna exclusief gericht is op de binnenbekleding van de deuren van de Golf, werd een sluiting aangekondigd. De onderhandelingen met de lokale directie (een zetel van een Franse multinational die behoort tot PSA) zijn aan de gang. Maar er is geen enkele syndicale afgevaardigde om ons meer uitleg te geven.

De uitnodigingen voor het feest van 23 december werden aan de piketten gelegd van de onderaannemersbedrijven waar de grote meerderheid van de mensen van buitenlandse afkomst zijn.

Guy Van Sinoy ( Une Autre Gauche)

Na het succes van het Sinterklaasfeest: eindejaarsfeest

Na het succes van het Sinterklaasfeest
Eindejaarsfeest
van alle arbeiders, bedienden en kaders en hun familie
van VW en de onderaannemers

Het steuncomité ism de delegatie van VW organiseert op
zaterdag 23 december om 14 een eindejaarsfeest !

programma:
14u: vrij podium ( met ‘Dakka marrakchya’, Marlen, Away, Asimil, …)
17u: koud buffet en dessert

Contactpersonen: Raf Verbeke, carineraf@telenet.be, 0497/ 23 07 60 of
Daniel Lebleu, 0477/ 374 564 (Franstalig)
Inschrijvingen (bij voorkeur): Jean-Claude Piette (0487/16 31 88)

Dagboek van aan VW. Maandag 18 december

Enkele dagen geleden heeft mijn computer mij in de steek gelaten. Nochtans, hoewel hij de leeftijd van het brugpensioen benaderde, had hij het nog nooit laten afweten. Maar vrijdag werd het scherm plots zwart. Hoe mijn dagboek nu verder zetten? Een vriend heeft me gelukkig een draagbare computer geleend. Met beperkte middelen ga ik nu verder, en jammer maar zonder foto’s.

Er is de laatste dagen niets gewijzigd op vlak van de onderhandelingen tussen VW en de vakbonden. Ondanks de aankondiging van de directie in de media dat “het werk hervat zal worden”, zijn de arbeiders natuurlijk niet terug aan het werk gegaan. Dat is onmogelijk met zoveel onzekerheden voor diegenen die vertrekken en diegenen die blijven.

Het ritme van de vergaderingen tussen de directie en de vakbonden stijgt deze week. Maandagmorgen was er een buitengewone vergadering van de ondernemingsraad. De directie heeft er het volgende productievolume aangekondigd voor 2007: 46.000 Polo’s, 14.000 Golf (deze die niet geproduceerd werden in 2006) en 23.000 Audi’s (zonder twijfel de A3). Dat zijn 83.000 auto’s voor het hele jaar en dat is natuurlijk erg weinig! In 2006 produceerde de fabriek van Vorst iets meer dan 200.000 auto’s aan een ritme van 1000 auto’s per dag. De aangekondigde productie voor 2007 zou betekenen dat er werk gegarandeerd is voor 2.200 arbeiders (in plaats van 5.200 in 2006), twee ploegen in plaats van vier, het verlies van premies (voor nacht- en weekendwerk) en economische werkloosheid in beurtrol.

De onderhandelingen over het brugpensioen trappelen ter plaatse: de directie wou het recht op brugpensioen van een aantal arbeiders die ze “onmisbaar” vindt om de fabriek te laten draaien, afpakken. In het kamp van de arbeiders betekent dit accepteren, een vorm van brugpensioen aanvaarden volgens wens van de klant. Er bestaat een reglementering op brugpensioenen in het geval van sluitingen of collectieve afdankingen. Die moet gerespecteerd worden in het belang van de arbeiders. Als de directie van de multinational unilateraal beslist heeft om duizenden jobs te laten verdwijnen in Vorst, dan wist ze wel goed dat de meest gekwalificeerde en ervaren arbeiders zich in een mogelijke vertreksituatie bevonden.

Sommigen vragen zich af waarom de directie van VW herhaaldelijk opriep tot werkhervatting. Tussen kerst en nieuwjaar produceert de fabriek van Vorst in ieder geval niet, die week wordt gewoonlijk gebruikt voor groot technisch onderhoud. Men moet beseffen dat een staking voor de directie van de multinational, zoals voor elke kapitalist, een ‘abnormale’ situatie is, vooral wanneer de arbeiders de fabriek bezetten of de ingang en de installaties controleren. De stakingspiketten weerhouden niet enkel de werkhervatting van ‘de gelen’ of interim-arbeiders maar controleren ook iedereen of elke vrachtwagen om op die manier te voorkomen dat de stock van afgewerkte producten stilletjes buiten gehaald wordt of om diefstal of vernielingen te voorkomen. De algemene staking creëert in de fabriek een feitelijke situatie van dubbele macht. Enerzijds, de officiële macht (de eigenaar van de fabriek en zijn uitvoerders), anderzijds de feitelijke macht van de georganiseerde stakers. Deze situatie van dubbele macht is ontoelaatbaar voor de kapitalist vermits hij de arbeiders enkel ziet als een geatomiseerde massa van individuen, die ten dienste staan van de productie, zonder zich vragen te stellen.

Dat is de reden waarom de kapitalisten in het algemeen terug willen keren naar een situatie die ze als “normaal” beschouwen (einde van de staking) alvorens te onderhandelen, en meer bepaald indien de arbeiders in staking de controle hebben over de installaties. In het kamp van de arbeiders echter, zou het een slechte berekening zijn om het stakingswapen te laten vallen voor het einde van de onderhandelingen. Want de patroon langs zijn kant, verlaat zijn drukkingmiddelen niet: de chantage met werkgelegenheid of delocalisering, afdankingen of lock-out.

Sinds een week moet er ook opgemerkt worden dat de media opvallend stil zijn over het lot van de arbeiders van de onderaannemers. Enkele dagen geleden heb ik u verteld dat VW druk uitoefende op de onderaannemers opdat het werk hervat zou worden. Maar over een eventueel sociaal plan voor de arbeiders van de onderaannemers blijven zowel de VW-directie als de directies van de onderaannemers grote stilte bewaren. Geen enkel plan, niets. Het is zonder twijfel daarom dat de media er niet meer over praten.

Maandagavond had het Steuncomité met de arbeiders van VW zich verenigd in de bus die net voor de hoofdingang geparkeerd staat. Verschillende arbeiders van VW namen deel aan deze vergadering. De bedoeling van de bijeenkomst was de organisatie van het eindejaarsfeest op zaterdag 23 december om 14u voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers, voor hun familie en zij die de strijd steunen. Er zal een koud buffet geserveerd worden in de kantine en er wordt muzikale animatie voorzien.

Meer praktische informatie over het feest volgt weldra in een volgend verslag.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

Dagboek van aan VW. 18 december

Enkele dagen geleden heeft mijn computer mij in de steek gelaten. Nochtans, hoewel hij de leeftijd van het brugpensioen benaderde, had hij het nog nooit laten afweten. Maar vrijdag werd het scherm plots zwart. Hoe mijn dagboek nu verder zetten? Een vriend heeft me gelukkig een draagbare computer geleend. Met beperkte middelen ga ik nu verder, en jammer maar zonder foto’s.

Er is de laatste dagen niets gewijzigd op vlak van de onderhandelingen tussen VW en de vakbonden. Ondanks de aankondiging van de directie in de media dat “het werk hervat zal worden”, zijn de arbeiders natuurlijk niet terug aan het werk gegaan. Dat is onmogelijk met zoveel onzekerheden voor diegenen die vertrekken en diegenen die blijven.

Het ritme van de vergaderingen tussen de directie en de vakbonden stijgt deze week. Maandagmorgen was er een buitengewone vergadering van de ondernemingsraad. De directie heeft er het volgende productievolume aangekondigd voor 2007: 46.000 Polo’s, 14.000 Golf (deze die niet geproduceerd werden in 2006) en 23.000 Audi’s (zonder twijfel de A3). Dat zijn 83.000 auto’s voor het hele jaar en dat is natuurlijk erg weinig! In 2006 produceerde de fabriek van Vorst iets meer dan 200.000 auto’s aan een ritme van 1000 auto’s per dag. De aangekondigde productie voor 2007 zou betekenen dat er werk gegarandeerd is voor 2.200 arbeiders (in plaats van 5.200 in 2006), twee ploegen in plaats van vier, het verlies van premies (voor nacht- en weekendwerk) en economische werkloosheid in beurtrol.

De onderhandelingen over het brugpensioen trappelen ter plaatse: de directie wou het recht op brugpensioen van een aantal arbeiders die ze “onmisbaar” vindt om de fabriek te laten draaien, afpakken. In het kamp van de arbeiders betekent dit accepteren, een vorm van brugpensioen aanvaarden volgens wens van de klant. Er bestaat een reglementering op brugpensioenen in het geval van sluitingen of collectieve afdankingen. Die moet gerespecteerd worden in het belang van de arbeiders. Als de directie van de multinational unilateraal beslist heeft om duizenden jobs te laten verdwijnen in Vorst, dan wist ze wel goed dat de meest gekwalificeerde en ervaren arbeiders zich in een mogelijke vertreksituatie bevonden.

Sommigen vragen zich af waarom de directie van VW herhaaldelijk opriep tot werkhervatting. Tussen kerst en nieuwjaar produceert de fabriek van Vorst in ieder geval niet, die week wordt gewoonlijk gebruikt voor groot technisch onderhoud. Men moet beseffen dat een staking voor de directie van de multinational, zoals voor elke kapitalist, een ‘abnormale’ situatie is, vooral wanneer de arbeiders de fabriek bezetten of de ingang en de installaties controleren. De stakingspiketten weerhouden niet enkel de werkhervatting van ‘de gelen’ of interim-arbeiders maar controleren ook iedereen of elke vrachtwagen om op die manier te voorkomen dat de stock van afgewerkte producten stilletjes buiten gehaald wordt of om diefstal of vernielingen te voorkomen. De algemene staking creëert in de fabriek een feitelijke situatie van dubbele macht. Enerzijds, de officiële macht (de eigenaar van de fabriek en zijn uitvoerders), anderzijds de feitelijke macht van de georganiseerde stakers. Deze situatie van dubbele macht is ontoelaatbaar voor de kapitalist vermits hij de arbeiders enkel ziet als een geatomiseerde massa van individuen, die ten dienste staan van de productie, zonder zich vragen te stellen.

Dat is de reden waarom de kapitalisten in het algemeen terug willen keren naar een situatie die ze als “normaal” beschouwen (einde van de staking) alvorens te onderhandelen, en meer bepaald indien de arbeiders in staking de controle hebben over de installaties. In het kamp van de arbeiders echter, zou het een slechte berekening zijn om het stakingswapen te laten vallen voor het einde van de onderhandelingen. Want de patroon langs zijn kant, verlaat zijn drukkingmiddelen niet: de chantage met werkgelegenheid of delocalisering, afdankingen of lock-out.

Sinds een week moet er ook opgemerkt worden dat de media opvallend stil zijn over het lot van de arbeiders van de onderaannemers. Enkele dagen geleden heb ik u verteld dat VW druk uitoefende op de onderaannemers opdat het werk hervat zou worden. Maar over een eventueel sociaal plan voor de arbeiders van de onderaannemers blijven zowel de VW-directie als de directies van de onderaannemers grote stilte bewaren. Geen enkel plan, niets. Het is zonder twijfel daarom dat de media er niet meer over praten.

Maandagavond had het Steuncomité met de arbeiders van VW zich verenigd in de bus die net voor de hoofdingang geparkeerd staat. Verschillende arbeiders van VW namen deel aan deze vergadering. De bedoeling van de bijeenkomst was de organisatie van het eindejaarsfeest op zaterdag 23 december om 14u voor alle arbeiders van VW en de onderaannemers, voor hun familie en zij die de strijd steunen. Er zal een koud buffet geserveerd worden in de kantine en er wordt muzikale animatie voorzien.

Meer praktische informatie over het feest volgt weldra in een volgend verslag.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

Dagboek van aan VW. Donderdag 14 december

Gisteren werd een fictieve splitsing van België uitgezonden op de RTBF. België bestond niet meer omdat het Vlaams parlement éénzijdig de onafhankelijkheid van Vlaanderen had afgekondigd. Een tweede nieuwspunt kondigde aan dat het werk in de VW-fabriek weldra hernomen zal worden. De dag nadien, tal van verontwaardigde reacties over het fictieve nieuws over de splitsing. Vele televisiekijkers waren van mening dat dergelijke desinformatie niet serieus was. Het tweede nieuwsbericht over VW leidde tot geen verontwaardiging. En nochtans, het was nog grotesker dan het eerste!

Alle redacties, en niet enkel de RTBF, kondigden een werkhervatting aan voor volgende dinsdag. Dat is zonder twijfel wat de directie van Volkswagen gewenst had. Maar de arbeiders hernemen het werk niet zolang ze niet weten wat hen te wachten staat.

Een lange lijst vragen blijft onbeantwoord. Is de vertrekpremie geplafonneerd op 144.000 euro brut, het bedrag dat overeenstemt met 25 jaar anciënniteit? ( blijkbaar een interpretatie van de directie) Vanaf welke leeftijd mogen de bruggepensioneerden vertrekken? Met welk bedrag? Moeten ze zich inschrijven in een tewerkstellingscel zoals voorzien in het generatiepact? Welk loon krijgen de arbeiders die zullen blijven? Zullen ze 38 u moeten werken en worden ze betaald voor 35u? Wat zal het statuut zijn van arbeiders die overgeplaatst worden naar Auto Vision?

Van links naar rechts: de hoofddelegees van de arbeiderscentrales van VW/Vorst :
Jan Vanderpoorten (ABVV), Stefaan Van Bockstael (ACLVB), Pascal Van Cauwenberghe (ACV)


Deze donderdagnamiddag heeft de directie en de syndicale delegatie opnieuw onderhandeld over de anciënniteitpremie. De discussie zou ook gaan over de voorwaarden voor brugpensioen, een onderwerp dat amper bediscussieerd werd. De delegatie heeft gevraagd dat het vergaderritme opgedreven zou worden. Er werden vier vergaderdagen vastgelegd om de onderhandelingen te versnellen.

Aan het begin van de avond gaat aan het piket een gerucht de ronde volgens het welke sommige (van de eerste) vrijwilligers eigenlijk hadden willen terug komen op hun beslissing. Anderzijds wensen andere arbeiders niet meer te blijven maar zijn niet ingeschreven. Het lijkt erop dat aan sommige productielijnen blijkbaar geen arbeiders meer zijn die willen blijven. Hoe kan men in deze omstandigheden serieus praten over het hernemen van het werk?

Die avond deed ik de ronde van de piketten bij de onderaannemers. We konden vaststellen dat VW druk op hen heeft uitgeoefend om het werk te hernemen. Bij Schedl, waar de banden op de velgen gemonteerd worden, is de beheerder zelf komen vertellen dat VW maandag opnieuw zou draaien om de arbeiders te overtuigen om het werk te hervatten. Schedl is een multinational maar haar zetel in Vorst stelt maar 38 personen tewerk. Er is dus geen ondernemingsraad, geen CPBW, maar enkel een syndicale delegatie met een meerderheid ACV’ers. De arbeiders van Schedl sloten hun oren voor de raad die hen gegeven werd en willen eerst zekerheid over hun toekomst in het geval van herstructurering. Ze weigeren dus het werk te hervatten.

Foto: Bij Schedl houdt het piket goed stand, dag en nacht!


Volgens de beheerder van Schedl had VW gedreigd om de contracten met alle zetels van Schedl te verbreken indien de arbeiders van Vorst het werk niet zouden hernemen. “ Indien wij het werk moeten hervatten om zogenaamd “werkplaatsen te redden” in andere zetels van Schedl, dan willen wij ook dat alle andere zetels tussenkomen om ons sociaal plan te financieren” hebben de arbeiders geantwoord die elkaar dag en nacht aflossen aan het piket.

Bij Arvin Meritor is het piket aan de ingang van de fabriek goed geïnstalleerd. Een grote tent van meer dan 50m², enkele zetels, een oude canapé, enkele oude meubels van een eetkamer. En omdat er nu ook elektriciteit is heeft een arbeider een oude TV meegenomen. Aziz en Nacer, twee arbeidersdelegees leggen uit dat VW aan de directie van Arvin Meritor gevraagd heeft om de productie terug op te starten. De directie heeft geantwoord dat er van de 260 arbeiders, 60 interim-arbeiders zijn die ondertussen vertrokken zijn en dat er alvorens de productie te kunnen opstarten nieuwe interim-arbeiders gezocht en opgeleid dienen te worden.

Zoals men kan horen, de boodschap van een algemene werkhervatting die de media gelanceerd hebben, komt niet uit de lucht vallen. Maar de VW-directie die waarschijnlijk in die richting druk uitoefent, heeft de moeilijkheden blijkbaar onderschat.

Guy Van Sinoy

(Une Autre Gauche)

"Sinterklaasfeest Volkswagen gaat terug op Witte Mars"

Onderstaand artikel verscheen op 7 december in Het Nieuwsblad.

Sinterklaasfeest Volkswagen gaat terug op Witte Mars

Vorst Zelfs Neuhaus was solidair en bracht chocolade

,,Ik heb geen zwarte Piet bij. Hij is in staking uit solidariteit met jullie ouders'', zei de Sint tegen de kinderen van de Volkswagen-arbeiders. Heel dat sinterklaasfeestje dreef op solidariteit, die teruggaat tot de tijd van de Witte Mars.

Paul Demeyer

Initiatiefnemer Raf Verbeke legt die solidariteit uit: ,,Midden jaren negentig was ik vakbondsafgevaardigde bij het Gentse buizenbedrijf Carnoy. Het rommelde toen en wij konden voor onze acties rekenen op de solidariteit van VW. Toen in 1996 onderzoeksrechter Connerotte van de zaak Dutroux werd gehaald, was Volkswagen Vorst het allereerste bedrijf om het werk neer te leggen. Wij deden meteen hetzelfde en zo is heel die witte beweging op gang gekomen.''

Met Carnoy liep het slecht af. Raf Verbeke vond ander werk bij De Lijn. ,,Maar we hebben de banden met Volkswagen nooit doorgeknipt'', zegt Verbeke. ,,Toen we twee weken geleden hoorden dat hier zo veel banen op de tocht stonden, hebben we meteen een steunfonds opgericht. Van De Lijn kregen we een oude bus die we hier mogen opstellen. Iedereen kan hier komen koffie drinken of schuilen tegen het barre weer.''

Huiselijke drama's

Het steuncomité droeg ook het voorstel aan een sinterklaasfeest te organiseren.

,,Wat nu bij Volkswagen gebeurt is een ramp, maar de grootste drama's spelen zich thuis af'' zegt Verbeke. ,,Dit sinterklaasfeest is een poging om het thuisfront naar hier te krijgen. Partners van bedreigd personeel kunnen zo met lotgenoten spreken. Het is voor gezinnen ook een kans om hun kinderen eens mee te brengen naar de fabriek.'' Een goede vijftig gezinnen gaf gisteren gehoor aan die oproep. Hun kinderen konden zich voor het feestje al amuseren in de autowrakken voor de VW-poorten. Anderen waren aangetrokken door de immer brandende paletten. Met de as daarvan maakten ze hun gezichtjes zwart. Zo waren er toch zwarte Pieten.

Sinterklaas vertelde de kinderen dat hij eigenlijk alleen maar werk voor hun ouders wilde uitdelen. Maar omdat de kinderen zo braaf waren, kregen ze zelf ook cadeautjes.

Die cadeautjes waren aangeleverd door bedrijven die meevoelen met de VW-werknemers. De Limburgse Fruitcoöperatieve had 3.000 appelen geleverd. Inza bracht meer dan honderd liter chocolademelk. Oxfam stuurde pakken chocolade. Zelfs het topmerk Neuhaus bracht chocolade en marsepein. Een speelgoedproducent deelde gratis bordspelen uit. Warenhuizen uit de omtrek bracht nog meer snoep.

Verhofstadt: horen, zien en zwijgen...

Dagboek van aan VW. Woensdag 13 december

De massa arbeiders die zich opgegeven heeft als vrijwilliger om het bedrijf te verlaten met een vertrekpremie van 5.600 euro brut per jaar anciënniteit, laat niet op zich wachten, zelfs al is de toestroom minder belangrijk dan de eerste twee dagen. Momenteel wordt een aantal van 1.900 kandidaten overschreden.

Niemand verwachtte zich aan zo een hoog aantal vrijwilligers, niet de vakbonden, maar vooral de VW-directie niet die nu begint te panikeren en zich afvraagt hoe ze de fabriek zo vlug mogelijk terug kan laten draaien. Ze heeft aan de vakbonden gevraagd om technici toe te laten om de installaties te controleren in functie van een heropstart van de fabriek. De vakbonden hebben dit aanvaard onder voorwaarde dat de lonen van alle arbeiders betaald zouden worden vanaf vandaag. De directie heeft dit onmiddellijk geaccepteerd.

Dit verhaal kenden we gisterenavond al maar het is belangrijk er op terug te komen om de draagwijdte ervan te snappen. Want we staan voor een nieuwe etappe in het conflict: de onderhandelingen over de brugpensioenen en over de arbeidsomstandigheden (uren, lonen, statuut) voor de arbeiders die blijven.

Eerste element: de VW-directie heeft op dit moment de controle over de situatie verloren, want, nadat ze het diepe ongenoegen bij de arbeiders totaal onderschat had, heeft ze geen duidelijk perspectief geboden voor de toekomst van de fabriek in Vorst en op die manier heeft ze het vertrouwen van de massa van de arbeiders definitief verloren. Dat men zich daar niet in vergist. Het zijn niet noodzakelijk de meest strijdbare mensen die zich opgegeven hebben als vrijwilliger. Een groot deel van de zeer gekwalificeerde arbeiders zijn vertrokken. Anderen hebben al ander werk gevonden.

Hoe de fabriek in deze omstandigheden heropstarten? Door aan te kondigen dat een snelle heropstart van de fabriek wenselijk is in de komende dagen speelt de VW-directie paniekvoetbal zoals in een voetbalmatch waar de verdediging volledig te neer gedrukt wordt door de tegenstrever en koortsachtig de bal uit haar netten probeert te houden. De directie weet heel goed dat er een verschil is tussen de technici die de fabriek in gestuurd worden en een echte heropstart van het bedrijf. En zeker een heropstart van de productie in de huidige omstandigheden!

Tweede element:
Het feit dat de VW-directie alle geloofwaardigheid verloren is bij vele arbeiders speelt in het voordeel van de vakbonden in hun krachtsverhouding tegenover de multinational. Het volstaat zich daar bewust van te zijn en het gemak te zien waarmee de syndicale delegatie verkregen heeft dat de lonen van alle arbeiders integraal betaald worden vanaf vandaag in ruil voor het binnen laten van enkele technici die de installaties controleren in functie van een heropstart. Dat is een belangrijk financieel aspect voor het voortzetten van de strijd want het is moeilijk om een lange tijd te staken met een stakingsvergoeding van 25 euro.

Derde element: Deze krachtsverhouding die momenteel in het voordeel is van de arbeiders zal niet eeuwig blijven duren. De VW-directie zal proberen om het initiatief opnieuw in handen te pakken en het verloren terrein te herwinnen. Een bewijs daarvan is de actuele perscampagne ten voordele van een nabije werkhervatting. Dat is natuurlijk niet serieus! Zoals de syndicale delegees hebben aangekondigd, zal het werk niet herbeginnen zonder dat de situatie van de bruggepensioneerden en de arbeiders die blijven, geregeld is.

Vierde element: Zelfs al heeft men in het syndicaal kamp goed onderhandeld over de hoogte van de vertrekpremies, men kan pas doelpunten maken met de actieve steun van de arbeiders. Verder willen blijven onderhandelen zonder algemene vergadering om de massa van de arbeiders te informeren over het geheel van de problematiek (vrijwilligers, brugpensioenen, arbeidsomstandigheden voor wie blijft) en hen actievoorstellen te doen, gaat de voordelige krachtsverhouding geleidelijk aan doen verzwakken en de verdeeldheid tussen de verschillende categorieën arbeiders dreigt de overhand te krijgen. Een voorbeeld: er wordt voor 14 december een actiedag voorzien. Maar worden enkel de militanten of ook de massa van de arbeiders gemobiliseerd?

Vijfde element: Tijdens gebeurtenissen die de dagelijkse routine (werk, huis, kinderen) overstijgen en wanneer sociale gebeurtenissen de massa in de richting van actie duwen, kan het bewustzijn van de arbeiders vlug evolueren. Arbeiders die zich normaal enkel aan voetbal of auto’s interesseren kunnen zich plots bewust worden over de positie en de rol van de patroon, de media, het gerecht, de regering, de politie,… Dat is een heel belangrijk element om de kern van de militanten uit te breiden. In een fabriek met 5000 arbeiders, waar een syndicale delegatie gewoonlijk steunt op een kern van 60 of 70 militanten, kan deze al snel uitgebreid worden tot een groep van 300 of 400 geradicaliseerde arbeiders die, op hun beurt een massa van 5000 in beweging kan brengen.

De strijd van VW-arbeiders en hun vakbonden kan nog enkele punten scoren. Maar de gelegenheid dreigt verloren te gaan indien men geen concrete acties voorstelt en een discussie met de grote groep arbeiders.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

Dagboek van aan VW. Dinsdag 12 december

Zoals gisteren, een grote massa arbeiders die zich kwam aanmelden om te tekenen in het vrijwilligersregister. Op het einde van de dag waren er bijna 1.800 inschrijvingen, terwijl de directie een verlies van ongeveer 1.500 arbeidsplaatsen had aangekondigd en 700 bruggepensioneerden. De cijfers liggen hoger dan de verwachtingen. Er zullen in principe dus geen extra afdankingen meer volgen.



Wat een wirwar! Zelden gezien, zo een onhandige directie van een multinational. Op 21 november kondigt de directie tot grote ontsteltenis van de werknemers aan dat er 4000 jobs zullen verdwijnen ( 3500 arbeiders en 500 bedienden). Het plan van de directie was toen om 46 000 Polo’s te produceren in 2007, niet meer. Maar hoe een fabriek laten draaien met zo weinig arbeiders? De eerste reactie in het kamp van de werknemers was grote verslagenheid.

De VW-directie heeft vervolgens het project aangekondigd om 10 000 Audi’s A1 te produceren in 2009. Dit zou werk geven aan 3000 werknemers in Vorst, waarvan een deel bij Auto Vision. Ze liet ook weten dat de loonkost met 20% moet dalen en dat er langer gewerkt zal moeten worden: van 35 naar 38 u per week zonder loonsverhoging. Vele arbeiders vroegen zich af te doen tussen vandaag en 2009. Hoe mijn familie laten overleven tijdens die twee jaren?

Vanaf dat moment kregen veel mensen het gevoel dat de fabriek vroeg of laat zou sluiten. Indien we toch weg moeten, laat het ons dan tenminste nu doen, onder aanvaardbare voorwaarden, in plaats van één of andere lijdensweg tegemoet te gaan of nog twee of drie jaar te werken aan minder loon om op het einde van de tunnel een kleine premie te trekken, om dan toch opnieuw op zoek te moeten gaan naar ander werk met twee of drie jaar meer op de teller.

Het moet gezegd, de laatste jaren hebben de VW-arbeiders enorm veel gegeven: meer produceren met minder arbeiders en meer flexibiliteit. Ze hebben dat aanvaard omdat ze in de toekomst van “hun” bedrijf geloofden. Veel mensen geloven er nu niet meer in.

De aankondiging van een vertrekpremie voor vrijwilligers, de 5.600 euro per anciënniteitsjaar heeft velen over de streep gehaald om te vertrekken. Vanuit het standpunt van de directie is de situatie chaotisch geworden. Ze heeft een beweging gelanceerd die ze niet meer kan beheersen.

Vandaag was er een vergadering van de ondernemingsraad. De directie heeft het akkoord van de syndicale delegaties gevraagd om een kleine groep van een 6-tal technici tot de fabriek toe te laten om een schatting te doen van de onderhoudswerken die nodig zijn alvorens de productie te kunnen opstarten. De delegaties hebben geantwoord dat, indien er één arbeider toegelaten wordt, alle 5.199 werknemers betaald moeten worden. De directie heeft dit aanvaard. Vanaf morgen worden de lonen opnieuw betaald. De strijd is dus nog niet gestreden.

De directie heeft haar plan voor een algemene werkhervatting op 18 december laten varen. Er is veel kans dat de fabriek deze maand niet meer zal opstarten.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)


Belgisch sociaal forum
Zaterdag 16 december
Plaats : IHECS, Stoofstraat 58-60, 1000 Brussel

Werkgroep over VW : zaterdag van 9u tot 13uContact : Raf Verbeke (0497/23 07 50 , carineraf@pandora.be)

Dagboek van aan VW. maandag 11 december

Honderden arbeiders hebben zich deze morgen al aangeboden aan de ingang van het bedrijf om het vrijwilligersregister te tekenen. Het gaat om diegenen die aanvaarden het bedrijf vrijwillig te verlaten in ruil voor een vertrekpremie. De hoogte van die premie is ongeveer 5.600 euro (bruto) per jaar. Vanaf de dag dat de fabriek opnieuw opstart, zullen de vrijwilligers op economische werkloosheid staan tot het einde van de procedure Renault. Ze zullen vervolgens een C4 krijgen met de vermelding “herstructurering”. (1)

De premie zal betaald worden in 2007 en moet vermeld worden op de belastingsaangifte van juni 2008 (inkomen van 2007). Omdat het hier gaat om een afdankingspremie zal ze apart getaxeerd worden op basis van een gemiddelde belastingsvoet van het vorige jaar (belastingsvoet van het jaar 2006) en is dus afhankelijk van de persoonlijke en familiale situatie. Het is wel beter om een deel opzij te zetten omdat er, ondanks de afhouding door VW, waarschijnlijk toch nog een supplement belasting betaald zal moeten worden in de lente van 2009 (volledige afrekening van de belasting op de inkomsten van 2007). Dat is onder andere afhankelijk van het feit of men werk vindt in 2007.

De interim-arbeiders krijgen een identieke premie van 25.000 euro. Indien het aantal vrijwilliger en bruggepensioneerden hoger is dan het aantal te schrappen jobs, heeft VW beloofd om prioriteit te geven aan de aanwerving van personeel van de onderaannemers.

En voor de arbeiders van de onderaannemers? Wat is voor hen voorzien?

Ik heb u al gesproken over de werknemers van Schedl, Faurecia, Arvin Meritor, Johnson Controls die niet zo ver van de fabriek van Vorst, onderdelen van de Golf assembleren. Maar er zijn ook de arbeider van ISS, een schoonmaakbedrijf. ISS is geen KMO maar een Deense multinational die in 47 landen, 300 000 arbeiders tewerkstelt. Het is de tiende grootste werkgever op Europees niveau. In ons land werken de arbeiders van ISS niet enkel bij VW maar ook bij Godiva (Brussel), Alro (Genk), Roularta (Roulers), Techspace Aero (Herstal), bij de KBC, in het Érasmusziekenhuis, het universitair ziekenhuis van Antwerpen, kortom een beetje overal in België.

Sinds het begin van de staking hebben de arbeiders van ISS een tent neergezet aan het piket voor de ingang van het bedrijf. Deze avond staan een 6-tal Marokkaanse arbeiders zich te warmen aan een vuurtje. Ik ga wat met ze praten.

- “ Goedenavond, hoe gaat het bij jullie?”
- “ We hebben nog steeds geen nieuws. Dus wachten we. We zijn afhankelijk van de evolutie van de situatie bij VW. Op dit ogenblik weten we niks”

Momenteel staan ze op economische werkloosheid. ISS beloofde hun 250 euro te betalen boven op hun werkloosheidsuitkering. Maar voor hen is de toekomst zeer onzeker. Ik vraag hen om wat te vertellen over hun werk in de fabriek.

- Abdel (2) : “ Wij werken hier al lang, 10 , 15 jaar of langer. Onze werkgever is reeds verschillende malen veranderd: Euroclean, Laurenty, ISS. Maar elke keer als VW veranderde van onderaannemingsfirma voor de schoonmaak, werden wij overgenomen omdat wij het bedrijf goed kennen.”

- Ben : «Bij schoonmaakarbeiders denkt men vaak aan mensen die bureaus kuisen maar wij zorgen voor de schoonmaak in het bedrijf en meer bepaald de verfcabines en de robots van de tolerie. We doen hard en ongezond werd in ploegen: s’ morgens, tijdens de namiddag, de nacht, het weekend. »

- Mohamed : « Dat is moeilijk voor het familiaal leven want we werken ook zaterdag en zondag. We werken ’s nachts van vrijdag tot zaterdag. We hebben zaterdag gedaan om 6 u ’s morgens en moeten zaterdag terug beginnen om 14u! »

- Ben : « Het werk is gevaarlijk in de verfcabines met tal van gevaarlijke en ontvlambare producten. We dragen handschoenen, een bril en een beschermingsmasker. Maar ondanks het masker smaken we de thinner in onze mond. We moeten ook de wasmachine schoonmaken, dat is een soort put waar het koetswerk in een antiroestproduct gedompeld wordt voordat ze in de verfcabine terechtkomt. Tussen de verf en de verniscabine passeert het koetswerk in een tunnel waar het 60 graden warm is. Soms moeten we daar heen als er een technisch probleem is. Maar we mogen er maar enkele minuten blijven. »

- Abdel: «Dat is ook een harde job. In de verfcabines moeten we de roosters opheffen voor de schoonmaak. Twee jaar geleden heeft een arbeider zware rugklachten gekregen door het heffen van de gewichten in de verftunnel. Hij heeft problemen aan zijn wervelkolom maar ISS weigert dit te erkennen als arbeidsongeval of beroepsziekte. Nu trekt hij enkel een mutualiteitsuitkering. »

- Ben : « Sinds dat er 63 van onze kameraden ontslagen werden, staan we maar met twee in de verfcabine, om een tunnel van zestig meter schoon te maken.»

Wanneer ik hem vraag wat er gebeurt met de ontslagen arbeiders, antwoordt hij:

- Ben : « In het begin van het jaar heeft VW zijn personeel gereduceerd en 63 arbeiders van ISS zijn moeten vertrekken. Eerst heeft men vrijwilligers gevraagd en vervolgens heeft men diegene die het laatst werden aangeworven ook op de ontslaglijst gezet zodat men het gewenste aantal bereikte. Ze hebben een vertrekpremie gekregen van 7000 euro bruto, plus 800 euro per anciënniteitjaar. Een habbekrats vergeleken met wat de vrijwilligers van VW krijgen. »

Een vierde arbeider: « In alle geval, wij willen geen premie maar werk. Op dit moment zijn we van niets zeker. Want, als de Golf vertrekt, gaan de tolerie en de verfafdeling dan nog draaien? »

En jullie syndicale afgevaardigden ?

- Ben : « Ze zeggen ons dat het te vroeg is voor de onderhandelingen, dat we moeten wachten. In alle geval zijn wij maar een hele kleine groep in vergelijking met de andere ISS-arbeiders in België. ».

En de delegees van VW?

- Ben : « Sommigen zijn echt correct met ons, zoals die ABVV-delegee die hier enkele minuten geleden stond om goedendag te komen zeggen, of de ‘grote Jacques’ die in de tolerie werkt, een ex-delegee of zoals Guy, een kleine met een snor die veiligheidsdelegee is. Maar het moet gezegd dat het moeilijk is met sommige andere delegees van andere vakbonden. Wanneer we samen in de lift staan, zeggen ze zelfs geen goedendag. En nochtans, we zijn allemaal arbeiders. »

Sommige delegees van onderaannemersfirma’s vinden dat er gewacht moet worden om te onderhandelen. Maar als men wacht tot het werk hervat wordt, zal het te laat zijn. Het is nu dat er onderhandeld moet worden! Zoals een arbeider van ISS stelde: « Het is niet omdat men een autoverzekering neemt dat men een ongeval zal hebben. Maar nochtans is het beter een verzekering te hebben. Want indien men een ongeval heeft zonder verzekering, dan is men de pineut. Hier is het eigenlijk hetzelfde. Wij willen dat de delegees nu over een premie onderhandelen voor het geval dat we buiten gezet worden. Het is niet omdat wij over deze premie onderhandelen dat wij weg willen of afgedankt zullen worden. Maar onderhandelen over de premie is een garantie.»

Zowel de delegees van de onderaannemers, als de delegees van VW zouden beter dringend onderhandelen om te voorkomen dat er discriminaties ontstaan ten opzichte van de werknemers van de onderaannemers. Ook zij hebben hard gewerkt om van VW een voortvarend bedrijf te maken. En dat soms ten koste van hun gezondheid. We mogen hen niet in de steek laten.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

(1) Ze kunnen zich vervolgens inschrijven bij de VDAB, FOREM of ORBEM als uitkeringsgerechtigde werklozen.
(2) Alle voornamen zijn fictief omdat de arbeiders bij VW willen blijven werken.


Belgisch sociaal forum
Zaterdag 16 december
Plaats : IHECS, Stoofstraat 58-60, 1000 Brussel

Werkgroep over VW : zaterdag van 9u tot 13u
Contact : Raf Verbeke (0497/23 07 50 , carineraf@pandora.be)

Dagboek van aan VW. Zondag 10 december

Zondag is een rustige dag, na de bekendmaking van de vertrekpremies. Een beetje als een rustpauze tussen twee beklimmingen tijdens de Tour de France, voordat de onderhandelingen hervatten tussen vakbonden en de patroon over prepensioen, de ontslagcriteria en de arbeidsomstandigheden van diegenen die zullen blijven.

De GSM en Internet zijn twee strijdinstrumenten geworden: de GSM om de piketten te organiseren, internet om te communiceren en informatie uit te wisselen. Op de blog van de VW-arbeiders staan er tal van vragen en reacties. Sommige arbeiders maakten de volgende pientere opmerking: “Waarom zijn de vertrekpremies minder groot dan de premies die in Duitsland gegeven werden aan de arbeiders die daar hun werk verloren? Wanneer er gesproken werd over de loonkost of over de productiviteit, herhalen de patroons en de regering constant dat we competitief moeten zijn met de buurlanden. Maar als het over vertrekpremies gaat, wordt er niet meer vergeleken met de buurlanden! Dan is de competitiviteit éénrichtingsverkeer?”

Maar er zijn ook tal van aanmoedigende boodschappen:

“ We moeten diegenen die aan de piketten staan oneindig dankbaar zijn. De tijd die door Zola in Germinal werd beschreven is verdwenen, maar wat een moed bij de militanten aan de piketten! De geur van vuur, het branden van de paletten, is een sfeer die in mijn hoofd zal blijven zitten tot het einde van mijn leven. De solidariteit bestaat bij sommigen en daaraan zal ik ook blijven denken als ik het egoïsme van sommigen zie op deze website die gecreëerd werd door een arbeider van de nachtploeg! De mensen zullen sterker uit deze periode komen, VW zal afgeslankt zijn, de lonen zullen kleiner zijn bij sommigen, de rekeningen zullen aanvetten. Het is door en door triestig! En chapeau voor diegenen die vechten en die blijven vechten. Niets zal nog hetzelfde zijn bij VWB.” (mbnatacha)

“Ik ben akkoord met jullie allemaal. Ik zal kunnen zeggen dat ik er was met al mijn maten die gevochten hebben opdat sommige van onze rechten verworven blijven. Ik ben trots dat ik mee druk heb uitgeoefend tegen de Duitse reus die ons alleen als nummers beschouwt. Ik zal tenminste niet met de kop in de grond vertrekken. Ik was er!!! Dat de arbeidersmacht met ons mag zijn!!!” (redneck)

“Dag kameraden! Jullie boodschappen gaan recht naar het hart! Maar de strijd begint pas. De directie zal met onze zenuwen blijven spelen tot op het einde van het jaar. Ondertussen moeten we sterk zijn en mogen we ons niet laten doen.” (nesta)

“ Ik zou aan alle motorrijders willen vragen om een bezoekje te komen brengen aan het piket, ’s avond, ’s nachts of ’s morgens (aan de ingang van VW) en niet alleen op zondag. Dat is sympathiek! Ik wil hen ook vragen om koekjes of iets anders mee te brengen om aan de kerstboom te leggen, dat is een schone geste van onze kant. Ze hebben dat nodig. Dat is geen liefdadigheid maar solidariteit vanuit het hart.” (les drift-bikers)

“Dat is vriendelijke maar wij hebben niks tekort aan het piket. We hebben eten en drinken à volonté. Het aanbod is sympathiek maar niet nodig. Daarentegen is het wel tof dat jullie ons komen bezoeken. Het doet altijd goed om met iemand te kunnen praten. 1000 maal bedankt.” (Jackass).

Er is ook een internationale boodschap van de CGT van VW Pamplona (Spanje):

“Wat jullie meemaken is niet nieuw voor ons, toch bereikt de situatie in Vorst een dramatisch niveau. Wij worden ook sinds lange tijd bedreigd door een productietransfer naar andere sites. Het zwaard van Damocles hangt over elke onderhandeling over een nieuwe CAO en over elk nieuw plan van de multinational om de winsten te verhogen. Wij ondergaan een overbelastend arbeidsritme, een flexibiliteit zonder voorgaande die ons ‘à la carte’ doet werken en met belangrijke loonsvermindering. Dat alles gaat natuurlijk ten koste van de sociale en familiale relaties. En dit alles zonder de arbeiders van de onderaannemingsfirma’s te vergeten wiens arbeidsomstandigheden nog slechter zijn.

En het ergste is dat de actuele situatie gegroeid is ondanks de gulle hulp van verschillende regeringen voor de multinational: hulp bij investeringen, terreinen, subsidies voor opleiding, etc., etc., etc. en ondanks de grote winsten die gemaakt werden met ons zweet, en waarom niet, met onze tranen.Zoals jullie merken, dragen alle arbeiders van VW dezelfde gevolgen van de algemene bedrijfspolitiek. Zelfs al lijkt het dat wij nu in een betere situatie zitten, vergis jullie niet, wij ondergaan sinds lang dezelfde maatregelen. Gedurende de laatste 10 jaar hebben ze ons een dubbele loonschijf opgedrongen voor de nieuwe arbeiders. Dat betekent koopkrachtverlies, een doorgedreven flexibiliteit, zieke kameraden die weg gestuurd worden ( in de meeste gevallen was de ziekte het gevolg van het doorgedreven, helse arbeidsritme). Dergelijke maatregelen hebben geleid tot de vernietiging van ongeveer 1.700 arbeidsplaatsen gedurende de laatste 9 jaren.De multinational is als een uitgehongerd beest dat niet tevreden is met deze maatregelen, ze wil nog en nog veel meer. Ze stelt zich niet tevreden door in de zakken te zitten van de burgers die via de regeringen grote sommen overheidsgeld cadeau geven om zogezegd, de werkgelegenheid te behouden. Ze stelt zich ook niet tevreden met de opofferingen van de arbeiders in de bedrijven en bij de onderaannemers. Het globaliseringsbeest maakt alles kapot wat zich op haar weg bevindt met als enige doel: haar winsten te verhogen.

Maar laten we ons niet vergissen, wij arbeiders, wij zijn ook veranderd. De oude eis van de arbeidersbeweging voor een juiste verdeling tussen arbeid en rijkdom moet nu een reëel alternatief worden tegenover de globalisering om op die manier de agressie van de multinationals een halt toe te roepen.

Ter afsluiting wil ik nog zeggen dat geen enkele arbeider de ogen mag sluiten voor wat er gebeurt in VW-Vorst. Jullie problemen zijn onze problemen, jullie strijd is onze strijd.

Voor de verdediging van de werkgelegenheid. Allen samen! Wees moedig!

“Een andere wereld is mogelijk” (Karl Marx) “

Confederación General del Trabajo Lanaren Konfederakunde Nagusia Sección Sindical de C.G.T. en Volkswagen-Navarra Teléfono (exter.) 948424498 ; (inter.) 4498 cgt@vw-navarra.es - http://cgtlandaben.iespana.es

Aan iedereen die dit verslag gelezen heeft: kom naar de piketten van de arbeiders van VW en de onderaannemers. De solidariteit is van levensbelang! De onderhandelingen zijn pas begonnen, er werd nog niets geregeld voor de arbeiders van de onderaannemers. De strijd is niet ten einde, verre van!

Er wordt een eindejaarsfeest voorbereid aan de piketten. Meer info, de komende dagen.

Guy Van Sinoy

(Une Autre Gauche)

Dagboek van aan VW. Zaterdag 9 december

Deze morgen kondigde de radio het “historisch” akkoord aan voor de arbeiders van VW die een “vrijwillig” vertrek aanvaarden. Wantrouwen! Als de media op die manier over een arbeidersstrijd berichten, is de kans groot dat de arbeiders op “historische” wijze ingepakt werden.

Aan de fabriek staan verschillende groepjes arbeiders te discussiëren. Veel vertrokken gezichten; slechte nacht gehad. Arbeiders die men de laatste dagen niet meer aan het piket gezien heeft, komen zich informeren.

Natuurlijk discussieert iedereen over de vertrekpremies. Een papier met cijfers gaat van hand tot hand.
- “ De vertrekpremie voor de vrijwilligers wordt berekend per 5 anciënniteitjaren. Het gaat gemiddeld om ongeveer 5.600 euro per anciënniteitjaar.” kondigt een militant van de liberale vakbond aan.
- “Bruto of netto?” vraagt een arbeider.
- “Bruto natuurlijk! Er zal ongetwijfeld ongeveer 50% afgaan naar de belastingen! “ antwoordt een andere.
- “Het zijn bijna verkiezingen en Reynders zegt om het even wat” verklaart een andere.
- “Ik heb 16 jaar anciënniteit. Hoeveel krijg ik dan?”

Velen luisteren zonder iets te zeggen maar men kan voelen dat iedereen mentaal uitrekent welke zijn of haar premie zal zijn.

- Een vraag: « Ja, maar als we vrijwilliger zijn, hebben we dan nog recht op dopgeld als we vertrekken ? »
- “Ik denk het wel” zegt een bediende, “ want wij hebben er tenslotte niet voor gekozen om de jobs te laten verdwijnen maar wel de directie”.
- “ Maar nee hé! Als jij zegt dat je vrijwilliger bent om te vertrekken, dan zal de VDAB je niet aanvaarden als dopper” zegt zijn buurman “om uitkeringsgerechtigde werkzoekende te zijn moet je op onvrijwillige wijze je werk verloren hebben.”
- “In alle geval, je moet niks tekenen alvorens alles in detail op papier staat”.

Daar is iedereen het over eens.

Een arbeider met 26 jaar anciënniteit verklaart: “ Ik heb mijn rekening gemaakt. Ik heb ongeveer recht op vier miljoen (oude Belgische Fr.). Ik vertrek en ik neem mijn premie.” Het is alsof hij de Lotto gewonnen heeft. Maar wanneer hij hoort dat hij misschien geen recht heeft op een werkloosheidsuitkering indien hij de premie aanvaardt, wordt hij kwaad, alsof een droom aan stukken wordt geslagen.

- « En diegenen die zich niet opgeven als vrijwilliger maar toch ontslagen worden, waarop hebben zij recht ? » vraagt een arbeider die net aankomt.
- “ Zij zouden hetzelfde krijgen als de vrijwilliger” antwoordt een arbeider die denkt dat Reynders misschien geen belasting zal heffen op de premies.

Maar eigenlijk weet niemand het exact.

- “Indien diegenen die afgedankt worden dezelfde premie krijgen als de vrijwilligers, waarom moet men zich dan laten registreren als vrijwilliger?” vraagt een arbeider met een ABVV-petje.
- “In alle geval zal VW de arbeiders die een zeer dure opleiding hebben gevolgd niet laten gaan! Zelfs als ze zich zouden opgeven als vrijwilliger” stelt een technicus.

Er is duidelijk geen gebrek aan vragen. Het is absoluut noodzakelijk dat de syndicale delegatie de details van het voorakkoord komt uitleggen; niet enkel het bedrag van de premies maar ook de strategie die gebruikt wordt in de onderhandelingen.

De directie belooft dat de lonen betaald zullen worden vanaf volgende week indien het werk hervat wordt op 18 december.

Maar men voelt goed dat de arbeiders niet bereid zijn om het werk te hervatten zonder garanties. En op dit ogenblik zijn er nog meer onduidelijkheden dan garanties.

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

Dagboek van aan VW - vrijdag 8 december

DAGBOEK VW
VRIJDAG 8 DECEMBER 2006

Vrijdag 8 december was het geen weer om een hond door te jagen; sterke windstoten en fijne regen die overal doordringen. Aan het piket voor de fabriek proberen de arbeiders zich zo goed mogelijk te beschermen onder de tenten. De dag zal lang duren…

Gelukkig is er soep en koffie. Sinds het begin van het conflict is er een kleine “keukenploeg” van enkele arbeiders die zich de naad uit het lijf werken om een kantinedienst te organiseren aan het piket: niet alleen warme dranken en eten (soep, saucissen, broodjes) maar meer en meer gevarieerde kost. Michel, een ABVV-militant die sinds een 30-tal jaren bij VW werkt is een beetje de coördinator van de ploeg.

De dag zal vandaag des te langer zijn omdat de onderhandelingen over het sociale luik beginnen tussen vakbonden en patroon. We zullen waarschijnlijk geen nieuws hebben voor deze avond.

Het eerste luik van de onderhandelingen gaat over het vertrek van de “vrijwilligers”. Het is wel een beetje grof om te spreken van “vrijwilligers” wanneer VW beslist heeft om 2000 van haar “medewerkers” een schop onder hun kont te geven. In alle geval, zo noemt men de arbeiders die, in het kader van een herstructurering, aanvaarden om het bedrijf “vrijwillig” te verlaten. Sinds 21 november, datum van de aankondiging van het verlies van duidenden banen, zeggen vele arbeiders dat ze er genoeg van hebben en weg willen. Maar onder welke voorwaarden? Des te meer omdat men zich na 15 à 20 jaar bandwerk niet zomaar gemakkelijk opnieuw ‘herinschakelt’.

De vakbonden hebben toch wel een eigenaardige manier om het conflict te leiden. Sinds de aankondiging van massale afdankingen hebben de arbeiders slechts recht gehad op één informatievergadering waar men hen gezegd heeft om “naar de radio te luisteren voor meer nieuws”. Sinds de manifestatie van 2 december zijn er natuurlijk wel enkele acties geweest maar die hebben vooral de syndicale militanten gemobiliseerd.

Het grootste gevaar in een dergelijke situatie is dat de grote massa van de arbeiders aan hun lot wordt overgelaten en geïsoleerd staat ten opzichte van de regerings- en patronale propaganda die verspreid wordt door de media. Vroeg of laat zal de directie proberen om de arbeiders te verdelen, om de ene tegen de andere op te zetten en op die manier het sociale verzet van de meest strijdbare mensen te verzwakken.

De syndicale militanten hebben over het algemeen een groter bewustzijn hebben dan het gemiddelde van de arbeiders. Indien zij niet in staat zijn om bij de grote meerderheid van de arbeiders een solidariteit te ontwikkelen door uit te leggen dat de onmiddellijke belangen (geld, premies) door de patroon gebruikt kunnen worden om het belang op middenlange termijn te verdoezelen ( het behoud van een maximale tewerkstelling in goede omstandigheden), dan is het gevaar groot dat de cohesie in de arbeidersrangen niet stand houdt. In dat geval zal het zijn zoals met de Titanic: ieder voor zich in een poging om in een reddingsbootje te geraken.

Is het een goed idee om schijf per schijf over een sociaal plan te discussiëren? Eerst de “vrijwilligers” en dan de vertrekvoorwaarden voor de bruggepensioneerden, dan de voorwaarden voor diegenen die blijven, dan de criteria voor een collectieve afdanking (op de Ondernemingsraad). Is het risico niet groot dat de grote groep arbeiders zich begint op te splitsen om verschillende onmiddellijke belangen te verdedigen? Zou het niet beter zijn het volledige dossier in één keer te onderhandelen alvorens het aan de werknemers voor te stellen in plaats van in stukjes te hakken?

En wat is de plaats van de arbeiders van de onderaannemersfirma’s is dit hele verhaal?

Guy Van Sinoy
(Une autre gauche)

Dagboek van aan VW. Donderdag 7 december

Solidariteit met de arbeiders van VW en van de onderaannemers!

Gisteren heeft Sinterklaas een bezoek gebracht aan de kinderen van de arbeiders van VW en de onderaannemers. Vandaag bracht zwarte piet een bezoek aan de zetel van de patroonsorganisatie AGORIA (ex-Fabrimetal) op de Reyerslaan in Brussel.

Een honderdtal syndicale militanten nam in de late voormiddag deel aan deze actie. De politie was vooraf op de hoogte en een bataljon in gevechtsuitrusting had de ingang versperd. De manifestanten wisten zich niettemin vlug toegang te verschaffen tot het gebouw. Er is wat kantoormateriaal langs de vensters naar buiten gevlogen.

De afgevaardigde beheerder van de patroonsorganisatie, Paul Soete, nam het woord om te zeggen dat hij “ de arbeiders begreep” terwijl de manifestanten verder bleven protesteren en scanderen. De afgevaardigde van Agoria zei ook 2.700 vacante arbeidsplaatsen te kunnen aanbieden in de sector voor de arbeiders van VW. OK! Als we goed kunnen tellen, zouden we nu dus, met de 200.000 jobs die Verhofstadt zou creëren, aan 202.700 moeten zitten!

Ik weet niet of Mijnheer Soete de 230 jobs die Johnson Controls, een onderaannemer van VW, wil schrappen, opgenomen heeft in zijn rekensommetje. Het nieuws werd vandaag bekend gemaakt. Johnson Controls stelt in totaal 580 arbeiders tewerk om autozetels te maken: een deel voor Opel (Antwerpen), een ander deel voor VW (Vorst). Sinds het begin van de staking bij VW stonden 200 arbeiders van Johnson Controls op economische werkloosheid met een bijkomende uitkering van het sociaal fonds.

Morgen moet de VW-directie normaal gezien haar voorstel van sociaal plan bekend maken, en meer specifiek, haar voorstel betreffende de ontslagpremie voor 1.500 arbeiders die het bedrijf moeten verlaten. Er werd een register geopend waar de werknemers die wensen op te stappen zich kunnen inschrijven. Wel een eigenaardige procedure, niet? Waarom zou men zich inschrijven als niemand de vertrekvoorwaarden kent? Indien veel mensen zich inschrijven, gaat dat de onderhandelingen dan niet onder druk zetten? En diegenen die zich niet inschrijven maar toch gedwongen zullen worden te vertrekken, zullen zij een vertrekpremie krijgen? Wat zijn de standpunten en ordewoorden van de syndicale organisaties? Wanneer zal er een algemene vergadering georganiseerd worden?

Op 19 december organiseert FGTB Mons-Borinage een open informatievergadering voor alle VW-werknemers uit de regio, dus ongeveer 600 personen. Dit is een goede gelegenheid om het voorstel te lanceren voor de oprichting van een lokaal solidariteitscomité.

Voor wie nu goed warm voor zijn of haar PC zit om dit dagboek te lezen of al zappend de laatste informatie zoekt op TV, kom naar het piket! Elke dag, 24 u op 24u, weekends inbegrepen, staan militanten voor de poort. Op die manier krijgt u rechtstreeks de laatste informatie en vooral, geeft u uw steun aan de arbeiders en bedienden die vechten voor hun broodwinning, bij VW en bij de onderaannemers!

Guy Van Sinoy
(Une Autre Gauche)

Sinterklaasfeest voor kinderen en kleinkinderen van werknemers van VW en onderaannemers

Groot Sinterklaasfeest voor de kinderen en kleinkinderen van de arbeiders, bedienden en kaders van VW en de onderaannemers

Hoe interpreteren de kinderen van de arbeiders en bedienden bij VW en de onderaannemers de dreigende afdankingen en de brutale sociale onrechtvaardigheid? In de betoging van 2 december of op spandoeken aan de piketten komen de vragen en reacties van de kinderen hier en daar opduiken : « Papa wees sterk, anders verlies je je werk ». Naast de boodschap van Julie en Silia « Raak niet aan de job van mijn papa ! » hangen er tal van andere aandoenlijke woordjes. Sommige kinderen stellen voor hun spaarpot aan te spreken om papa te helpen.

Het Sinterklaasfeest dat op 6 december georganiseerd werd door het Steuncomité en de syndicale delegaties in de inkomhal van VW Vorst was niet alleen voor de ouders maar ook voor veel kinderen een hart onder de riem, een sociale activiteit waardoor het isolement doorbroken werd. “Zo’n feest hebben wij nooit, in geen jaren, gekregen van de VW-directie” klonk het. Het Sinterklaasfeest kwam tot stand door zelforganisatie en dankzij de steun van talrijke syndicale delegaties uit de voedings- en distributiesector die uit solidariteit drank, chocolade, koekjes, fruit en speelgoed schonken. Maar ook inhoudelijk bleven de kinderen niet op hun honger zitten. Het mimetheater Croquemitaine bracht een erg grappige en sterke voorstelling: “ Jungleboek: twee kippen en een vos” , een verhaal over delocalisering. De kippen moeten onder druk van de hebzuchtige vos steeds meer eieren leggen en krijgen daarvoor in ruil steeds minder cornflakes te eten. De kinderen gingen soms helemaal uit de bol, gierden van het lachen, applaudisseerden of werden ronduit kwaad op de hardvochtige vos. Een jongleur, verschillende muzikanten, warme chocolademelk en pannenkoeken brachten sfeer en amusement. Sinterklaas had naast zijn pakjes ook een boodschap mee. Hij las verschillende brieven van kinderen, vertelde dat Piet er niet was omdat hij staakte uit solidariteit met de VW-arbeiders en zei dat hij de mama’s en de papa’s aan het piket kwam steunen in hun strijd voor het behoud van hun werk.

In het Franstalig tijdschrift “Le Ligueur” van deze week schrijft kinderpsychiater Jean-Yves Hayez (UCL) dat dergelijke tragische momenten bij kinderen soms gedeeltelijk te vergelijken zijn met een rouwproces. Hij waarschuwt kinderen niet onder te dompelen in angst of miserabelisme. Maar het is belangrijk hen bewust te maken, zonder hen iets te willen opdringen. Als het kind interesse betoont en vragen stelt, is het een gelegenheid om hem of haar attent te maken op de actuele wantoestanden van het kapitalistisch systeem: “ Vanaf 4 of 5 jaar zijn kinderen in staat om gemakkelijk te begrijpen dat mama of papa zijn of haar job verloren heeft en dat er elders geld gezocht zal moeten worden. Het is erg belangrijk hen uit te leggen dat deze situatie niet normaal is. Dat kan ook aan de hand van verhaaltjes of tot de verbeelding sprekende figuren. Een eerste les die uit dergelijke situatie getrokken kan worden, is kinderen de onrechtvaardigheid van ons economisch systeem te laten begrijpen, het feit dat de winst primeert op de menselijkheid. Het is essentieel dat het kind zijn beeld over een veilige wereld geleidelijk aan verlaat. De sociale ongelijkheden bestaan, het heeft geen zin ze te verstoppen door te liegen. “

Het Steuncomité VW en onderaannemers.

Foto's vanop het Sinterklaasfeest

Foto's door Guy Van Sinoy

Dagboek van aan VW. 5 en 6 december

Vandaag (op 5 december) wordt vooral gediscussieerd over de aankondiging van gisteren van de VW-directie op de ondernemingsraad: de belofte om een tewerkstellingsvolume van 3000 voltijdse werknemers te behouden (waarvan een deel bij Auto Vision), de overgang van 35 naar 38 u zonder loonsverhoging. Aan het piket willen vele arbeiders niets weten van een koopkrachtverlaging.

De pronostieken gaan ook over kwesties waar de VW-directie nog niet over gesproken heeft: de voorwaarden voor brugpensioen en de vertrekpremies. Te veel onzekerheden over de toekomst; de uitdrukking op de gezichten is gespannen. De aankondiging van het verlies van 4000 arbeidsplaatsen twee weken geleden heeft veel arbeiders plat geslagen, zij hadden een dergelijke catastrofe nooit verwacht. Sindsdien herpakt men zich, al blijven veel mensen aangeslagen. In de loop van de dag heeft de hoofdafgevaardigde van het ACV het door de pers verspreide gerucht ontkracht dat een deel van de arbeiders onmiddellijk terug aan het werk zou willen.

In de gesprekken stelt niemand vragen bij het behoud van het tewerkstellingsvolume. Alsof het een beetje een utopie zou zijn om deze eis te stellen. Nochtans is het behoud van de tewerkstelling veel beter dan om het even welk sociaal plan. Wat gaan jongeren doen die van school komen als duizenden jobs bij VW en de onderaannemers verdwijnen?

Een minderheid is er zich bewust van dat de verlaging van de sociale lasten, geëist door de VW-directie, een daling van het indirect loon betekent en een aanslag op de sociale zekerheid. Maar voor de meerderheid telt enkel de grootte van de vertrekpremie.

Bij de onderaannemers is de situatie verschillend. Ten eerste omdat de situatie verschilt van onderaannemer tot onderaannemer. Sommigen, zoals de arbeiders van Faurecia, een bedrijf dat quasi exclusief gericht is op de productie van deurplaten voor de Golf, dreigen geconfronteerd te worden met een sluiting. Bij andere onderaannemers is de situatie minder duidelijk. Niemand heeft exacte cijfers over het aantal jobs dat zal verdwijnen.

Vandaag heeft de minister van Werk een verlies van 1.100 arbeidsplaatsen aangekondigd bij de onderaannemers maar dat lijkt eerder op een afleidingsmanoeuvre om de spanning te doen dalen. En zelf indien het “maar” 1 100 jobs zijn? Komt er dan ook een sociaal plan? Aan het piket zegt iedereen: “ We moeten hetzelfde sociaal plan hebben als bij VW”, een beetje zoals een drenkeling zich vastklampt aan een reddingsboei. Maar hoe dit afdwingen? Wie zal dit betalen? Zullen we niet vergeten worden?

Er zijn bij de onderaannemers over het algemeen veel meer jongeren, arbeiders van immigrantenorigine en mensen met precaire contracten en lage lonen. En nochtans is de actieve participatie aan de piketten, alle proporties in acht genomen, belangrijker dan bij VW.

In de voormiddag hebben militanten van het Steuncomité honderden cadeautjes klaar gemaakt voor het Sinterklaasfeest van 6 december voor de kinderen en kleinkinderen van VW en de onderaannemers. Verschillende arbeiders hebben contact opgenomen met syndicale delegees uit de voeding en de distributiesector die chocolade, snoep, fruit, drankjes, speelgoed… geschonken hebben om de pakjes te vullen.

In de voormiddag van 6 december hadden 200 à 300 arbeiders van VW een discrete afspraak voor een actie. Ze zijn naar Leuven getrokken om het Belgisch distributiecentrum van VW , D’ieteren te blokkeren. Het personeel van het centrum is spontaan in staking gegaan. Geen enkele auto kon buiten! Indien deze blokkering verschillende dagen zou duren, zouden de concessiehouders geen enkele auto meer kunnen leveren.

Vanaf 13 u begonnen de kinderen toe te stromen aan de inkomhal van VW. Het moet gezegd: in het verleden heeft de multinational met haar coördinatiecentrum dat bulkt van het (belastingsvrije!) geld nooit of te nimmer een Sinterklaasfeest gegeven voor de kinderen van het personeel. Het feest dat georganiseerd wordt door het Steuncomité en enkele arbeiders is dus een première! (Een uitgebreid verslag over het Sinterklaasfeest vind je elders op de website.)

Guy Van Sinoy (Une Autre Gauche)

SP.a sociaal? Hoe leg je dit uit aan de werklozen van VW?

Minister Tobback scoort en geeft de antipolitiek een mooie voorzet. De werkloze wordt voor de zoveelste keer gestigmatiseerd. Hij heeft schuld aan zijn werkloosheid en aan zijn pensioen zullen we zitten! Mocht U dit niet geloven, het staat in het staatsblad. Een koninklijk besluit van 13 november 2006 heeft het over de plafonnering van de lonen bij de berekening van de pensioenen. In het verslag aan de koning wordt gezegd dat deze plafonnering niet geldt voor zieken, arbeidsongeschikten en slachtoffers van beroepsziekten en arbeidsongevallen. Zij kunnen hier immers niet aan doen. De anderen dus wel? Werknemers van Volkswagen de spa heeft het in het staatsblad gezet dat het jullie schuld is dat jullie zijn ontslaan, en jullie zullen het voelen door een lager pensioen. Jullie denken teveel aan jullie rechten ….er zijn ook nog plichten . Actief zijn moet beter renderen dan inactief zijn, aldus onze regering in de aanhef van het koninklijke besluit. Dit is de wereld op zijn kop. En dan maar jammeren over de antipolitiek.

De SPA slaat en zalft tegelijkertijd, een politiek waar je geen vat op krijgt, laat staan dat je de onderliggende strategie zou kunt ontwaren als niet specialist. Langs de ene kant pakt men jou pensioen aan via de plafonnering als je behoort tot de categorie van de werklozen, loopbaanonderbreker, bruggepensionneerde en tijdskredieter. Deze maatregel komt er geruisloos door, geen burger die het überhaupt zal weten dat zijn pensioen niet meer tweejaarlijks wordt aangepast. Langs de andere kant maakt men veel bravoure over de welvaartsvastheid van de pensioenen. Kijk eens wat we hebben gerealiseerd. Wij danken alle mensen die herhaalde malen betoogden om de welvaartsvastheid van de uitkeringen te eisen als een minimum minimorum.

Aan alle vrouwen (in loopbaanonderbreking), werklozen en bruggepensioneerden alvast deze boodschap: de regering bekommert zich niet over een goede spreiding van de arbeid, arbeidsherverdeling genaamd. Iedereen die niet werkt of zich geheel tijdelijk of definitief terugtrekt op de arbeidsmarkt ten voordele van andere werklozen zal hiervoor boeten. Voor de 240 636 werklozen in Vlaanderen een keiharde boodschap. Zij kunnen onderling vechten voor de 62.000 vacatures. Heel concreet zien we op de WISS 35 654 vaste contracten, 22 587 interims en contracten voor bepaalde tijd, 2400 banenplannen, 1298 dienstencheques, 461 startbanen, 298 studentenjobs en 74 banen bij de overheid. Vele van deze jobs situeren zich in de knelpuntberoepen. Volgens de wetenschappelijke instelling, WAV, zijn er in 2003 33 753 knelpuntjobs verdeeld over 213 knelpuntberoepen. Knelpuntberoepen zijn vaak jobs waar je een witte raaf voor nodig hebt. Vaak gaat het ook om jobs met zeer slechte arbeidsomstandigheden. Dus met een grote waarschijnlijkheid zal de helft van de vacature bestaan uit knelpuntjobs. Dus in het beste geval zijn er 30000 “makkelijk” in te vullen jobs voor 240 636 werklozen. Daarnaast zijn vele vacatures zijn reeds ingevuld of staan verschillende keren in de database. Laten we eerlijk zijn. IN het beste geval zal 1 op 8 aan het werk kunnen in een goed werkende arbeidsmarkt. Niets is minder waar. De VDAB doet nog nauwelijks aan arbeidsbemiddeling ten voordele van de uitzendsector. En daar zijn er 22 587 betrekkingen te vervullen, dubbels en reeds ingevulde vacatures inbegrepen. De VDAB wordt hoe langer hoe meer ingezet om de werklozen te culpabiliseren. En hierin past het beleid van onze Minister Tobback ! Met dank aan de SPA.

Nu officieel toegeven is dat de sluiting van volkswagen de schuld is van de werklozen is het tijd voor een andere politiek !